واقعاً چگونه میتوان از صفر شروع کرد و رفت تا سکوی جهانی؟ الهه، شهربانو و سهیلا منصوریان در محیط بسته سمیرم ورزش را آغاز کردند و همانگونه که با ناملایمات زندگی میجنگیدند، به رینگ پا گذاشتند و ضربات سنگینی را تحمل کردند. کار، درس، پول و نداریهای دیگری که هر انسانی را از پا درمیآورد، اما این سه خواهر از صفر آغاز کردند و دریچه جهان را به روی خود گشودند و به شکلی افسانهای پیش رفتند. شبیه یک معجزه، یک حادثه که رؤیاهایشان به حقیقت تبدیل شد. استواری در اراده و بودن، ماندن و مبارزه کردن. معنای ورزش در روز به روز زندگی خواهران منصوریان جلوه میکند مانند دختران آبایی و در مستند سحر مصیبی آسیبهای یک زن بودن را در خط موازی مبارزه در ورزش و ووشو میتوان به وضوح دید. در برهوت فیلمهای ورزشی از صفر تا سکو یک آیینه تمامنما از رنجها و مصائب ورزشکاران زن است، ریتم زیبای فیلم و حضور دوربین سحر مصیبی در خانه و رینگ، هر دو حکایت این قهرمانی را به زیباترین شکل ثبت میکند. از صفر تا سکو درس مقاومت و پایداری میدهد. امید و ماندن و مبارزه کردن و تغییر شرایط به دست دخترانی که خاموش نیستند. خواهران منصوریان در مستند صفر تا سکو که قهرمانانه به نشاط تبدیل میشوند و سرزنده و پرامید موانع را یک به یک از سر راه برمیدارند و حال ما را خوب میکنند، نیرو، امید و قدرت به نسل امروز زنان میدهند.
کارگردان جوان صفر تا سکو خود نیز روی سکوی اول میایستد و با وفاداری به مضمون و اصل اتفاق، قصه را به هدف میرساند و قدرت و ایستادگی دختران آفتاب و سمیرم را به رخ میکشد.
حرکت، مبارزه و پیروز شدن. مصیبی، کرامتی و ابوالقاسمی نیز همچون خواهران منصوریان مایه جان را همراه فیلم میکنند تا این جمع زنان نقطهای در سینمای مستند از خود بر جای بگذارند از دخترانی که تا آخرین لحظه میایستند و پیروز میشوند و ناامید نیستند. حالا نوبت نسل اینهاست که جانشینان مردان پیر دیار خود میشوند. به قول شاملو که میگوید:
خدایا خدایا
دختران نباید خاموش بمانند
هنگامی که مردان
نومید و خسته
پیر میشوند.
