در اینکه علیرضا منصوریان باعث و بانی بیشتر خریدهای غلط بود شکی نیست. او البته در مورد جپاروف و یکی، دو نفر دیگر خوب تشخیص داد اما به طور کلی بیشتر خریدهایش احساسی بود که جواب هم نداد. همین ماجرای دادن پیراهن شماره ۷ به بختیار و بیتسعید نشان میداد که منصوریان تا پخته شدن در مربیگری خیلی کار دارد و از تجربه سالها حضورش در استقلال (به عنوان کاپیتان و بازیکن) هم خوب استفاده نکرده اما یکسری از مسائل هم به مدیریت برمیگردد. مثل ماجرای مجتبی جباری که خریدش اشتباه بود و جواب کردنش اشتباهی بزرگتر. وقتی شخص مدیرعامل جلسهاش با مهدی رحمتی را در ماشین بازیکن تیمش برگزار میکند در واقع قد مدیریتیاش را نشان میدهد و در این شرایط ما تعجب نمیکنیم که در مورد خرید میلیاردی بیتسعید بگوید «او بازیکنی خوشاخلاق و بیحاشیه بود!» یعنی هرکس خوشاخلاق و بیحاشیه باشد باید یک میلیارد بگیرد و بازیکن استقلال شود؟ کی گفته استقلال باید بااخلاقها را جمع کند و آن وقت مهاجمانش در یک نیمفصل فقط یک گل بزنند؟ اول فصل که کاوه رضایی رفت معاون همین آقای مدیر از واژه «مهاجم اروپاندیده» استفاده کرد که حتماً کاری غیراخلاقی بود اما حالا برای توجیه خرید غلط خود میگویند بیتسعید بااخلاق بوده و...
۰
زمان مطالعه: ۱ دقیقه
خریدهای سراسر غلط استقلال یکی یکی خودش را نشان میدهد و آنهایی که با چاشنی احساسات استقلالی شدند از این تیم جدا میشوند. آش آنقدر شور شد که صدای خود استقلالیها هم درآمد و محمد نوری، عضو کمیته فنی گفت خریدهای ما احساسی بوده. حالا بماند که خریدها را همین مدیریت فعلی انجام داد که به نوری هم حکم دادند!