عدهای معتقد بودند پولادگر از مدیریت در تکواندو اشباع شده است و انگیزه و شوق لازم را دیگر برای این رشته که از مدالآوران برای کاروان ورزشی ما در المپیک است، ندارد. پولادگر از سال ۱۳۵۸ با تکواندو آشنا شد و به عنوان یک نوجوان ۱۶ ساله زیر نظر شهید قورچانی به دنبال قهرمانی آمد. او در ۲۰ سالگی رئیس هیئت تکواندو قم شد و ۱۰ سال در این ریاست ماند و سپس نایبرئیس فدراسیون شد واز سال ۱۳۷۹ به پست ریاست فدراسیون تکواندو رسید و ماند تا امروز که دوباره ۴ سال دیگر تکواندو را مدیریت کند. با وجود مخالفتهای زیادی که در طیف قهرمانان با حضور او وجود داشت، اما پولادگر رأی بالای ۴۱ را به دست آورد. کسب مدالهای طلای ساعی در دو المپیک به بقای پولادگر در فدراسیون کمک زیادی کرد؛ هرچند بعدها خود ساعی از مخالفان پولادگر شد و یا مهماندوست که مربی موفقی در تیم ملی بود، به دلیل اختلاف با پولادگر از فدراسیون جدا شد و سرمربی کشور آذربایجان شد و نشان داد یکی از بهترین مربیان این رشته در سطح جهان است. برای بازگشت مهماندوست خیلیها پا پیش گذاشتند اما پولادگر نپذیرفت و مهماندوست را رد کرد!
در انتخابات روز گذشته تکواندو با وجود اینکه گفته میشد پولادگر پس از ۱۷ سال دیگر قصد حضور در تکواندو را ندارد اما او با بیشترین رأی برای ۴ سال دیگر به میدان آمد. رقبای پولادگر یا کنار رفتند و یا رأی لازم را به دست نیاوردند. مختار کلانتری نزدیکترین رقیب پولادگر به شیوه و چیدمان انتخابات اعتراض و عقیده داشت از قبل برای انتخاب پولادگر برنامهریزی شده است و انتخابات را فرمایشی خواند. لقمان کشاورز یکی از اعضای مجمع انتخابات نیز با صراحت میگفت که پولادگر از مسیر واقعی خارج شده است و اعتماد و وفاق ملی از تکواندو حذف شده است. فدراسیون دارد به طور سنتی اداره میشود و در مورد وضعیت فعلی در فدراسیون نیز گفت؛ تمام مسائل واقعیت دارد و فدراسیون حال خوبی ندارد و همه مسائل به شکل سلیقهمحوری پولادگر پیش میرود. به هر جهت انتخابات با حضور ۴۳ رأیدهنده و ۳ نامزد برگزار شد که پولادگر ۴۱ رأی از ۴۳ رأی را به دست آورد. سیروس رضایی یک رأی آورد و یک رأی هم باطله اعلام شد و پولادگر برای پنجمین دوره متوالی رئیس فدراسیون تکواندو شد. در مورد تکواندو و انتخابات بیشتر خواهم نوشت.
