استقلالی که در تهران، استقلال خوزستان و ذوبآهن را نمیبرد و به پدیده و صنعت نفت و سایپا و پارسجنوبی میباخت، حالا ۳ گل به سپاهان میزند و ۴ گل به صنعت نفت و مهمتر اینکه خوب و جاندار و هجومی بازی میکند و حتی بعد از زدن گل سوم سیراب نمیشود.
شخصیتی که شفر به استقلال داده، در نوع بازی تکتک بازیکنان هم دیده میشود. حالا نیمکتنشین کردن وریا راحت نیست، خسرو بیدلیل فیکس نمیشود. مجید حسینی روز به روز بهتر میشود، روزبه به ساختار دفاعی وزن میدهد. جپاروف همان بازیکنی شده که منصوریان تعریفش را میکرد و حتی مشکل گلزنی تیم هم تقریباً با همین نفراتی که از اول فصل بودند، حل شده است.
شفر مثل کیروش و مثل یک پزشک حاذق ابتدا درد استقلال را شناخت و سپس آن را درمان کرد. او ساختاری دفاعی را درست کرد تا تیم با هر بادی گل نخورد و چپ و راست نبازد. او به استقلال شخصیت داد و بازیکنانش را – که گم شده بودند- پیدا کرد. چه بسا اگر شفر از ابتدای فصل آمده بود امروز استقلال حداقل دوم جدول بود و این همه با پرسپولیس فاصله نداشت اما به هر حال همین که آبیها هم مثل پرسپولیس شرایط خوبی پیدا کردهاند، برای فوتبال ایران اتفاق مبارکی است.
