۱- پرداختن به استقلال تهران و عملکردش، کمی کهنه است ولی شاهکار نفت آبادان را چگونه باید توضیح داد؟ تیم فراز کمالوند بعد از یک شکست تمامعیار، درسی از اراده تاکتیکی و عزم یک تیم «بازیمحور» به سایپا داد و به خودش! نفت آبادان، در روزی که تیم متفاوتی را به زمین فرستاده بود، جربزه نشان داد و تیم آقای دایی را با ۳ گل راهی تهران کرد!
آیا آبادانیها به خودشان آمدهاند؟ با حضور مرتضی اسدی در دفاع وسط، باید گفت آری! و تأکید کرد که سه بار آری!
از پرسپولیس، همین پیروزی را انتظار داشتیم اما نه همین بازی را. پرسپولیس که خوب برد، دیر به خوب بازی کردن روی آورد! برانکو دید - و لابد قبول کرد- که بازی پرفشار تیمش فوق طاقت تراکتور بود! تراکتور، از دقیقه ۳۵ به بعد کم آورد و تسلیم شد، اگرچه پز یک حریف پایاپای را به خود گرفت!
پرسپولیس که یک چندی، از خودش فاصله گرفته بود، دوباره به اصول خودش برگشت! پرسپولیس، باید همکاری دونفره و سهنفرهاش را در قلب دفاع حریف به یک مهارت تبدیل کند!
پیروزی قابل دوام امیر
۲- پیروزی ذوبآهن را چگونه باید تعریف کرد؟ یک اتفاق «دم آخری»، یک حادثه دقیقه نودی یا نتیجه یک روند دارای برنامه! بیایید شق دوم را بپذیریم! بیایید از بازگشت بهموقع دم بزنیم! اگر دوباره برد تیم «امیر» که در «دقایق امیر» رخ داد با چشم تصادفگرا نگریسته شود، پس چهار گل سپاهان، آن هم درون دروازه تیم پدیده را چطور باید توضیح داد؟ چطور باید توجیه کرد؟ و چطور باید قبول کرد؟
آیا با بیداری بههنگام سپاهان مواجهیم؟ چرا که نه، و نیز با جهش تاکتیکی تیم سیاهجامگان؟ باز هم چرا که نه؟ اگر چنین باشد، رقابت در لیگ، تازه در حال شروع شدن است و نیز در حال شدت گرفتن است!
لیگ خوندار! لیگ جاندار! لیگ پر از شگفتی که در آن، باید فولاد اهواز را جور دیگری ستود! فولادیها، تا الان، پارس جنوبی شگفتیساز را پایین آوردهاند و پس از پرسپولیس، خود را در جای دوم قرار دادهاند اما چه دومی که با تیم اول «9» امتیاز فاصله دارند! به اندازه ۳ برد پیدرپی و توأم با ۳ باخت پشت سر هم!
تیم برانکو، این روزها بیشتر از همیشه در این سه سال، باید هوای استقلال را داشته باشد! تیمی که ۱۴ امتیاز دورتر است! ولی از همه نزدیکتر است!
بازی پرسپولیس و پیروزیاش روی تراکتور، از بازیهای خوب کنترل شده بود! در حفظ توپ هم قدرتی داشت قابل اعتنا ولی در شیوه فوتبال سپاهان، گرایش به بازی استقلال، مشهود بود! یک برد پرگل، بر مبنای فوتبالی سرشار از پاسهای کوتاه!
برانکو و راه برانکو
۳- برانکو، راه خودش را میرود! لجبازی برانکو، فصلی خاص، از ویژگیهای مربیانه اوست! برانکو، از خودباوریهایش دست برنمیدارد! برانکو، از احتیاطها و از «دو به شک» بودنهایش خسته نمیشود! برای او، اصل همان است که انجام میدهد و درست هم همان است! برای او، جایی برای حضور توأمان محسن مسلمان و بشار رسن وجود ندارد یا برای تشکیل زوجهای فانتزیبازتری در خط هافبک! با این همه، تیم آقای برانکو آنگاه سر و شکل واقعی و درستی به خود گرفت که وحید امیری وارد زمین شد! در پرسپولیس که بهترین هافبکهای «توپباز» را دارد، جا برای همه باز نیست! برانکو باید دائماً مواظب تعادل حرکتی مردان تکنیکیاش باشد! پرسپولیس به ویژه در لیگ آسیا، نیازی صددرصد دارد به تشکیل زوجی نظیر زوج ربیعخواه و کامیابینیا!
برانکو با یک مسئله دیگر هم مواجه است: ... مقایسه شدن با وینفرد شفر! پرسپولیس هم مرتب سنجیده میشود با استقلال! مثل ذوبآهن، مثل سپاهان! مثل تراکتورسازی و مثل تیمهای رده دوم جدول، نظیر نفت آبادان! همه درگیرند با اصول و اسلوب بازی استقلال! لیگ برتر، حالا تحت تأثیر دو تیم است: ۱- پرسپولیس ۲- استقلال!
استقلال اگر سودای بالانشینی دارد، بسما...! استقلال اگر سودای بلندپروازی دارد، آن هم بسما...! سختکوشیها ادامه دارد! بازیهای دشوار هم کمشدنی نیستند! در هفته هجدهم، استقلال به تبریز میرود، حریف تراکتورسازان!
دل پردرد فراز کمالوند
۴- برای نفت آبادان که بازیاش برابر سایپا از همیشه آبادانیتر بود، حریف دوگانه است!
یکم- حریفی که به موجب برنامه لیگ با آن مواجه خواهد شد!
دوم- حریفی که خانگی است و همیشه هست! حریف درونی! حریف مدیریتی! حریفی که در نحوه اداره نفت آبادان، اعمال سلیقه میکند! سلیقهای که فراز کمالوند آن را برنمیتابد! سلیقهای که هیچ اهل فنی آن را قبول نمیکند!
نفت آبادانی که این هفته، نتیجهای گرفت مطلوب، فرصتی داد به خود، تا بغضش را بترکاند! حرفهای کمالوند، عصای دست همه کسانی است که از مدیریت دولتی و از عدم مدیریت در تیمهای دولتی به ستوه آمدهاند! به ستوه آمده از فرط «بکن- مکن» شبهمدیریتی! به ستوه آمده از مدیریت فرمایشی و «بفرموده» مقامات بالادست! کمالوند، شکوهای کرد، غیرمتعارف! فراز سخنانی را به میان آورد که گفتنشان معمول نیست اما لازم بود که گفته شوند! ولی نیاز بود که بیان شوند!
آیا این فاشگویی و بیتعارف و بیکامله سخن گفتن، کمک به حال نفت آبادان میکند که انگار ناگفتههای زیادی دارد؟
هر تیم که پسوند یا پیشوندی از کلمه جادویی نفت دارد، هزار مشکل و مسئله دارد! نفت تهران هم با دل پردردی تیمداری میکند و در اصل، تیمداری نمیکند! یک بار برای همیشه باید حل کرد این نامعادله پیچیده نفتی را.
