همينطوركه نام اين تيمها را مينويسيم ياد فوتبال آن دهه ميافتيم. ياد كوچه پس كوچههاي خاكي تهران.
ياد هفتههاي بامزه همان روزها. ياد فوتبال خاطرهانگيز آن سالها. نفت تهران؛ مثال شيرين و خاطرهانگيز همان ايام است.
چه روزهايي بود. نام تيمها چقدر با مسما بود. دوست داريم آن دوران را و براي لحظهلحظهاش ميميريم.
اينكه ميبينيم امروز اثري از پاس تهران نيست، هيچ نامي از راهآهن نيست و نفت تهران هم به اين روز افتاده، غصه ميخوريم.
به لحظههايي كه قديميترين و اصيلترين تيمهايش بيسر و سامان شدهاند. با اين فوتبال چه كردهاند؟
