1-درست متوجه شدید! لیگ برتر ما از آلبانی بازیکن میگیرد و خود را قوی شده هم میپندارد! عجب پنداری! عجب خوشخیالانی! سپاهان بدون یار آلبانیایی ۴ گل به پدیده زد و از این برد نمایان، درسی، عبرتی، نکتهای، چیزی نیاموخت و کار خودش را کرد! خرید از بازار درجه دهم آسیایی!
در هفته هجدهم لیگ برتر به نظر میرسد کار پرسپولیس آسانتر از دیگران خواهد بود! نفت تهران که هم در سوپرجام به پرسپولیس باخت و هم در نیمفصل اول لیگ مغلوب مردان برانکو شد، میآید تا برای سومین بار تسلیم بازی دانسته و مغلوب دانستگی بازی پرسپولیس شود! پرسپولیس اگر برای آغاز عملیات پایانیاش فضای مناسبتر و مکان بهموقعتری را تعریف کند، شاهد شکوفاتر شدن خط حملهاش خواهد شد! پرسپولیس آغاز حرکات تمامکنندهاش را سرسری میگیرد و این خوب نیست! چه برابر نفت یا مقابل فولاد و یا تراکتورسازی!
پرسپولیس باید این عیب پنهان را برطرف کند! حرف از کاستن نیست، از برطرف کردن حرف میزنیم! در روزی که پرسپولیس حریف بازندهتری دارد، پیکان به فولادشهر میرود تا چهکار کند؟ باز هم ببازد و مساوی کند یا برنده ذوبآهن باشد؟ برنده تیم امیر که خودش محتاج بردن است!
نفت آبادان «کت شانس» را با طرح و رنگ اجق- وجقش بر تن فراز میپوشاند و او را در مشهد روبهروی پدیده قرار میدهد! مثل سپیدرود که با هول و ولا در زمین سردار جنگل برای تلافی باخت بد هفته قبلش با گسترش فولاد بازی دارد!
سکه هفته هجدهم را به نام استقلال و تراکتورسازی ضرب کردهاند؛ دیدنیترین مسابقه را در تبریز شاهد خواهیم بود! تراکتور در خانهاش با تیم متفاوت استقلال بازی دارد! تیمی که این روزها حرف اول فوتبال ایران و فوتبال ایرانی است!
آیا استقلال که حالا دوم شدن را در دسترس میبیند برای تراکتورسازی هم همان خوابی را دیده است که برای نفت آبادان و استقلال خوزستان و سپاهان دیده بود؟ سه بازی و ۱۰ گل زده؟
دایره فوتبال در عرصه رقابت برای قهرمانی کوچک شده است! پرسپولیس خرج خودش را از بقیه جدا کرده است، در این میان استقلال بعد از بدسگالیهای اول فصل به خود آمده و تیم دیگری شده است! باید دید استقلال از محک تراکتورسازی چگونه خارج میشود!
استقلال خوزستان، در راه استقلال اهواز
2- استقلال خوزستان که امیدهای چندی برای خلاص شدن از اوضاع نامبارک خود به دست داده بود به لطف دو بازی پشت سر هم و دو باخت پیدرپی هر چه ریسیده بود پنبه کرد و به باد داد!
3 بر صفر در تبریز و برابر تراکتورسازی! ۳ بر صفر هم مقابل استقلال تهران که باید به مراتب پرگلتر هم میشد!
حال تیم آقای ویسی خوب نیست آن هم در حالی که از نظر اسپانسریسم و حمایت مالی همه چیز از همیشه بهتر است و بهتر از این هم خواهد شد!
ویسی باید دور و اطراف خودش را خلوت کند! ویسی سر خودش را با ۱۵ دستیار و همکار و «کمکحال» زیادی شلوغ کرده است! در قدم اول ویسی باید از این همه همکار دست بردارد! تمرینهای تیم جناب ویسی گاه به بازار مسگرها شباهت پیدا میکند! صدا به صدا نمیرسد! تیمی مثل تیم آقای عبدا...خان ویسی بیش از همه چیز نیاز دارد به تمرکز و حواس جمع! والا پول یا رسیده و یا خواهد رسید!
حیف است عبدا... ویسی ورشکسته اعلام شود! حیف است عبدا... ویسی ببازد و حضورش در تیم اهوازی شرطی و مشروط شود! ویسی باید هوای خودش و تیمش را داشته باشد!
متشکریم آقای داورزنی
3- رفتن داورزنی سر و صدا نداشت! آمدن ضیایی هم در سکوت و با سکوت توأم شد! از داورزنی باید سپاسگزار بود چراکه او در والیبال کاری کرد کارستان! داورزنی به عنوان رئیس فدراسیون امانتداری بود که هیچ از امانت فرو نگذارد و اصلاً مرتکب اشتباه نشد! نه بزرگ، نه کوچک! یزدانیخرم والیبال را به بالاترین حد تا آن زمان رسانده بود که تحویلش داد به داورزنی؟ شانس بلند والیبال این بود که در مدیریت بعد از خوب نصیب خوبتر شد! یزدانیخرم سنگ اول را برای جهانی شدن والیبال، عالمانه و عاقلانه در جای درستش گذارد! والیبال از این اقبال هم برخوردار شد که در دست داورزنی قرار گرفت! مدیری که تمام «خط»های خوب یزدانیخرم را پی گرفت و دچار خودخواهی و خودمحوربینیهای مرسوم نشد! والیبال آنجا خوش به حالش شد که از عاشقی به دست عاشق دیگری- و بلکه عاشقتری- افتاد و حدود ۳۰ سال شکوفایی را تجربه کرد!
رئیس جدید فدراسیون والیبال برای موفق شدن ده راه و صد راه دارد اما اگر میخواهد دستاورد پیشینیان خود را به باد دهد یک راه بیشتر لازم نیست: خودخواهی، خودمحوری و ادای رؤسا را درآوردن!
