۰
سه‌شنبه ۱۲ دی ۱۳۹۶ - ۱۵:۴۸
۰ |
۰
زمان مطالعه: ۱ دقیقه

این که نمایندگان مجلس نسبت به کاستی‌ها و سستی‌های فوتبال حساس شده‌اند، اصلاً اتفاق بدی نیست و در صورتی که این حساسیت‌ها در حد نظارت بماند و تبدیل به دخالت نشود، می‌تواند برای فوتبال و آنهایی که چشم به سالم‌سازی فوتبال دارند، خوشایند هم باشد.

اگرچه میتوان همچنان نگاه نقادانه را به نمایندگان مجلس حفظ کرد و از آنها پرسید آیا مشکلات اصلیتر را برطرف کردهاند که حالا روی رفع اشکال فوتبال وقت میگذارند اما اگر نخواهیم مو را از ماست بکشیم، با عینک خوشبینی میتوان نمایندگان مجلس را تشویق کرد به موازات پرداختن به موضوعات حوزههای انتخابیه خود، دنبال نظارت بر روند اصلاح ساختاری فوتبال ایران هم باشند.

اما با این همه، با علیاصغر یوسفنژاد، نماینده مردم ساری و عضو فراکسیون ورزش و جوانان مجلس که دیروز گفت: «اکنون ۷۴ پرونده در فیفا علیه فوتبال ایران باز است»، چند کلام حرف داریم. از حُسن توجه این نماینده به فوتبال و از نگرانی او نسبت به لطمه خوردن به اعتبار فوتبال ایران در مجامع بینالمللی ممنونیم اما قطعاً ایشان به خاطر دارند برخی از همین پروندهها مربوط به دورانی است که نمایندگان محترم مجلس بدون داشتن وقت و تخصص کافی عضو هیئت مدیره باشگاهها میشدند و مدیران همان باشگاهها با مصوبات آنها که اغلب چون فرصت حضور در جلسه را نداشتند، از راه دور مصوبهها را امضا میکردند، بازیکن و مربی خارجی میآوردند و بر اثر ناتوانی در پرداخت مطالبات آنها، همین خارجیها را برای شکایت سراغ فیفا میفرستادند.

حالا که مجلس میخواهد با وسواس بیشتر روی فوتبال نظارت داشته باشد، غیرمنطقی نیست اگر از فراکسیون ورزش و جوانان مجلس بخواهیم مثل همین چند ماه اخیر، با قدرت از ورود نمایندگان مجلس به هیئت مدیره باشگاهها جلوگیری کند تا شاید افراد متخصصتری دور هم جمع شوند و هر مصوبهای از این هیئت مدیرهها برای اجرا بیرون نیاید.

وب‌گردی و دیدنی‌های ورزش

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

پربازدید امروز

آخرین خبرها

منهای ورزش

بازرگانی