مالكاني كه فقط يك ماه يا حداكثر چند ماه در فوتبال دوام ميآورند و عموماً ظرف مدت كوتاهي نميتوانند هزينههاي تيم را بپردازند. مالكاني كه با ادعاي خصوصيسازي پشت در اتاقهاي مديران دولتي در صف ملاقات قرار ميگيرند! همه چيز در اين فوتبال شوخي است؛ متأسفانه هيچ نظارتي در انتخاب مديران باشگاهها نيست. در كشوري كه اين همه نظارت و دقت در انتخاب خيلي چيزها وجود دارد وقتي كار به فوتبال ميرسد همه بدسليقه و بيخيال ميشوند. گويي هر نيروي مازادي كه در جايي ديگر ورشكسته اقتصادي يا سياسي بوده بايد سر از فوتبال دربياورد. فوتبال براي بعضيها طفل سر راهي است؛ هر چه پيش آمد خوشامد. هر كس كه دلش خواست ميتواند باباي بچه شود اما غافل از اينكه فوتبال اينگونه مسير قهقهرايياش را طي ميكند. فوتبالي كه تخم مرغهايش را فقط در يك سبد ميچيند! اوه گفتيم تخم مرغ؛ عجب خوردني شاعرانهاي شده اين تخم مرغ...
۰
زمان مطالعه: ۱ دقیقه
بازيهاي فوتبال در ايران به شدت شوخي است، آنقدر كه شوخي شوخي همه چيز جدي ميشود و هر تيمي در بخش خصوصي چند مالك پيدا ميكند.