این آرامش که امیدواریم پایدار باشد میتواند به کارلوس کیروش کمک کند در فضای عاری از سوءتفاهم، ملیپوشان را همانطور که خودش در ذهن دارد به ایدهآلهای مدنظرش برای حضور در جامجهانی برساند.
اگرچه باتوجه به قطعی بودن حضور حداقل ۱۳ لژیونر ایرانی در جام جهانی، در بهترین حالت ۱۰ بازیکن از دل لیگبرتر به روسیه میروند اما اگر برنامه علمی و نوین کیروش در ریکاوریهای ۳۶ ساعته تیم ملی اجرا شود، شاهد ارتقای سطح فنی و کیفی بیست و چند بازیکن لیگبرتری خواهیم بود که در آینده هم به درد تیم ملی میخورند و هم به درد تیمهای باشگاهیشان... هنوز هیچ کس نمیداند در ذهن کارلوس چه میگذرد. منطق میگوید باید به سرمربی تیمملی اعتماد کرد و منتظر اجرای دو، سه جلسه نخست ریکاوریهای ۳۶ ساعته تیمملی ماند تا بتوان راحت درباره چرایی و چگونگی این نحوه آمادهسازی نظر داد و کارآییاش را بررسی کرد.
فعلاً همین آرامش نسبی برای شروع خوب است. همین که مربیان لیگبرتری بعد از مخالفتهای پراکندهشان به این نتیجه رسیدهاند که باید کنار تیم ملی باشند، نقطه آغاز امیدوارکنندهای است برای قدمهای بعدی که نیاز داریم تمامی ارکان فوتبال ایران به نفع تیم ملی متحد باشند.
