به گزارش خبرورزشی، آنتونيو كاسانو يكي از مهمانهاي ويژه برنامه كانال فوتبال كلوب Canal+فرانسه بود. در اين برنامه مستندي در مورد زندگي ستارههاي دنياي فوتبال در اوايل قرن بيستويكم پخش ميشود كه در بين ستارهها، داستاني از برخي ستارههاي حال حاضر دنياي فوتبال از جمله زلاتان ايبراهيموويچ را هم شاهد بوديم.

كاسانو در جريان اين برنامه، در مورد مسائل مختلفي صحبت كرد و از رفتارهايي كه در طول زمان حضورش در رئالمادريد داشت كه منجر به جدايي او از باشگاه مادريدي شد، ابراز تأسف كرد: «يكي از اتفاقاتي كه خيلي به خاطرشان پشيمانم، در مورد رئالمادريد بود. من در بهترين تيم تاريخ بودم. ميتوانستم مدت زيادي در آنجا بمانم و به جامهاي زيادي برسم و در دنياي فوتبال تاريخساز شوم اما برعكسش اتفاق افتاد؛ من به حرف غرايزم گوش كردم و مرتكب اشتباهاتي شدم. اگر يك مربي به من بازي نميداد، به او توهين ميكردم.»

كاسانو حالا به شدت ناراحت است كه چرا در آن سالها، شانس و افتخار بازي كنار برترينهاي دنياي فوتبال را به همين سادگي ناديده گرفته: «داستان من در رئالمادريد خيلي خوب شروع شد؛ آن زمان، رئاليها مرا براي جايگزيني فيگو و اوون دو دارنده توپ طلا به خدمت گرفته بودند و اين بدان معنا بود كه من بازيكن مهمي بودم. يك بازيكن 23 ساله؛ در آنجا با دو تا از برترين بازيكنان دنيا يعني زيدان و رونالدوي پديده آشنا شدم. خيلي از بازيكنان آن دوره زمانه، حاضر بودند حتي پول از جيبشان بدهند تا در آن رئال بازي كنند. من گاهي وقتها كه بازي به من نميرسيد، غر ميزدم و گله ميكردم.»

او در ادامه با صداقت تمام يادآوري كرد كه در طول آن مدت حتي چندين بار باعث ايجاد اختلاف و جنجال در رختكن رئال شده: «من سر هيچ و پوچ از دست همه عصباني ميشدم. يك روز كاپلو مرا از تركيب تيم بيرون كشيد و در رختكن ديوانه شدم؛ بيدليل، به زبان اسپانيايي و ايتاليايي فحش ميدادم و بعد از يك سال جروبحث كردن با همه، از رئال جدا شدم.»

پس از آن، كاسانو به مرور روزهاي كودكي و نوجوانياش پرداخت و يادآوري كرد كه از همان سنين كم در دنياي فوتبال به دنبال گذران زندگي بوده: «تا 17 سالگي فقير وگرسنه بودم؛ اين را به معناي واقعي كلمه ميگويم. مادرم كار نميكرد؛ خانه دار بود و بين 1/5 تا 2 يورو پول ميگرفتيم و با همين پول بايد غذا ميخورديم. من در خيابان فوتبال بازي ميكردم و هركسي به من كمي پول ميداد، كنارش فوتبال بازي ميكردم؛ چون من قويتر از بقيه بودم. پول نداشتم و هيچوقت در زندگي پول زيادي نديده بودم. در بازيهاي فوتبال خياباني، به سردسته تيمها ميگفتم: «مرا انتخاب كن. باعث ميشوم تا تيمت ببرد.» و هرروز در خيابان بازي ميكردم تا كمي پول دربياورم. بزرگترين شانس زندگي من هميشه فوتبال بود. در آن زمانه همان پولهاي اندك، تفاوت زيادي در زندگيام رقم ميزد.»

و همين فوتبال بود كه نهايتاً زندگي كاسانو را از اين رو به آن رو كرد. او با يادآوري روزهاي ابتدايي فوتبالش بازي در سري A و دومين بازياش كه در آن، به اينتر گل زد گفت: «17 ساله بودم. آن بازي، ديداري بود كه ميتوانست زندگي مرا از هر حيث متحول كند. مرا پولدار، معروف و خوشتيپ كند (ميخندد). فوتبال همه ما را خوشتيپ ميكند. آيا معجزه اتفاق افتاد؟ بله براي من كه بله بارها و بارها معجزه اتفاق افتاده.»