به گزارش خبرورزشی، روز يكشنبه بود كه سران باشگاه بارسلونا خبر رسمي خريد فيليپه كوتينيو را با قيمت 160 ميليون يورو اعلام كردند و بدين ترتيب كوتينيو گرانترين بازيكن تاريخ فوتبال اسپانيا لقب گرفت. بزرگترين افتخار اين بازيكن 25 ساله، قرار گرفتن در ليست 30 نامزد نهايي توپ طلاي سال 2017 بوده كه در آخرين جايگاه (سيام) اين ليست قرار گرفت و هيچ رأيي هم كسب نكرد و در حقيقت شهرت و عملكرد او فاصله زيادي با قيمتي كه براي خريدش پرداخت شده، دارد.

در اين ميان، 6 تا از 10 نقل و انتقال گران تاريخ دنياي فوتبال در دو ساله اخير اتفاق افتاده و در شرايطي كه هميشه بازار زمستاني كمرونقتر از بازار تابستاني بوده، گويا امسال اوضاع متفاوت است و با گذشت 10 روز از شروع اين بازار، سه انتقال بزرگ صورت گرفته: كوتينيو، فان دايك و ديگو كاستا. فاكتورهاي برجسته اقتصادي اين روزهاي فوتبال جهان را ميتوان به اين دو دسته تقسيم كرد: رشد چشمگير پرداخت حق پخش تلويزيوني و ورود سرمايههاي نجومي به دنياي فوتبال كه اين سرمايهها از خود صنعت فوتبال به دست نيامدهاند.

در سال 1990، فوتبال اسپانيا، اولين قرارداد فروش حق پخش تصاوير تلويزيوني را به امضا رساند و شبكههاي آئتونوميكا و كانال +، با پرداخت 325 ميليون يورو براي هشت سال اين حق پخش را در اختيار گرفتند. حالا رقم سالانه 40 ميليون يوروي آن دوره، به مبلغ سالانه 1700 ميليون يورو رسيده كه تقريباً 42 برابر شده و وابستگي برخي باشگاهها به خصوص باشگاههاي متوسط و ضعيف به اين رقم، بيش از حد است. در حالي كه اين رقم براي باشگاهي مثل رئالمادريد، معادل20 درصد بودجه باشگاه است اما براي ايبار اين مبلغ 90 درصد بودجه باشگاه به حساب ميآيد و اين اتفاق در ليگهاي مختلف اروپايي به چشم ميخورد. در سال 1992، حق پخش بازيهاي ليگ برتر در ازاي سالي 51 ميليون يورو به فروش رسيد و اين رقم در سال جاري 2300 ميليون يورو (دو ميليارد و سيصد ميليون) است يعني 44 برابر آن زمان.

اما حالا فقط بحث حق پخش تلويزيوني مطرح نيست. در سال 2003، رومن آبراموويچ، سرمايهدار متمول روسي با اتكا به درآمدش از صنايع نفت، فولاد و هوافضا، با سرمايهاي در حدود 5300 ميليون دلار، باشگاه چلسي را خريداري كرد؛ باشگاهي كه تا آن زمان چندان پرآوازه نبود و فقط يك قهرماني در ليگ انگليس كسب كرده بود اما از آن هنگام به بعد و با سرمايهگذاري 1/678 ميليون يورويي آبراموويچ براي خريد بازيكن، اين تيم 5 بار قهرمان ليگ برتر شده و يك قهرماني در ليگ قهرمانان اروپا و سه قهرماني در اف.اي كاپ (جامحذفي انگليس) كسب كرده.

تدريجاً فوتبال تبديل به سلاح ايدهآل و قدرتمندي براي ماركتينگ مالكان باشگاهها شد. در سال 2005 يك سرمايهگذار آمريكايي به نام مالكوم گليزر 70 درصد سهام منچستريونايتد را خريداري كرد و در سال 2014 بدون آنكه گام به زمين چمن اولدترافورد گذاشته باشد، از دنيا رفت. نارضايتي هواداران از او تا حدي بود كه او به تأسيس باشگاهي موازي به نام يونايتد افسي روي آورد كه در ليگهاي محلي به رقابت ميپرداخت.

منچسترسيتي، ديگر باشگاه شهر منچستر، توسط منصور بن زايد، يكي از شاهزادگان ابوظبي خريداري شد و در همان روزها، آنها روبينيو را با 42 ميليون يورو از رئالمادريد خريداري كردند و از آن زمان تا به امروز 1512 ميليون يورو بازيكن خريدهاند تا به يك قهرماني در جامحذفي انگليس و دو قهرماني در ليگ برتر برسند.

در سال 2011، امير قطر در باشگاه پاريسنژرمن سرمايهگذاري كرد. او در فصل اول خريداري باشگاه، 107 ميليون يورو براي خريد بازيكنان پرداخت؛ رقمي برابر با هزينه پياسجي در طول هفت سال قبل از آن. آنها تابستان امسال 418 ميليون يورو بازيكن خريدند (با در نظر داشتن قيمت 180 ميليون يورويي امباپه كه درژوئن پرداخت خواهد شد). رقمي كه تا پيش از اين تصورش هم براي پاريسيها يك رؤيا بود. آنها 222 ميليون يورو براي خريد نيمار پرداختند و حالا تأثير پرداخت اين مبلغ در بارسلونا و به تبع آن ليورپول قابل رؤيت است.

و در اين ميان خيليها نسبت به رعايت نكردن فيرپلي اقتصادي شاكي هستند و آنچه بيش از هر چيزي جلب توجه ميكند، افزايش چشمگير سرمايهگذاريها و به تبع آن ارزش فوتبال در مقايسه با 25 سال قبل است!