در اين شرايط حالا كه تيم ملي به جام جهاني رسيده و توانسته از پاداش فيفا براي راهيابي به جام جهاني بهرهمند شود، بهترين فرصت است تا اين مبلغ را هزينه تجهيز يا احداث زيرساختهاي فوتباليمان كنيم. متأسفانه ما در كل ايران يك نمونه اينچنيني مانند استاديوم آزادي نداريم و اين براي يك كشور با جمعيت 80 ميليون نفري فاجعه است. ما بايد امكانات را بري نسل جوان و آيندهدارمان فراهم كنيم. كودكان كم سن و سال به زودي به مرحلهاي ميرسند كه ميخواهند در سطح اول ورزش فعاليت كنند ولي كمترين امكانات را در كشور نداريم. هرچه هم هست، فرسوده و در حال تخريبند. در خيلي از استانهاي كشور ورزشگاهي نداريم كه بتواند ميزباني تيم ملي را انجام بدهد. چرا بايد در هر يك از استانهايمان يك استاديوم مطلوب با استانداردهاي بينالمللي نداشته باشيم تا براي توسعه اين رشته در سطح ايران هر بار تيم ملي يا تيمهاي باشگاهيمان را در يكي از اين استاديومها به ميدان بفرستيم تا از اين طريق باعث ترغيب بيشتر جوانهايمان شويم. بخش ديگري از اين پولي كه از فيفا ميگيريم را ميتوان صرف تكميل تجهيزات نرمافزاري كميتههاي فدراسيون فوتبال كرد. وقتي كميتهها تكميلتر و مجهزتر به علم روز و ابزاري باشند تا بتوانند با آنها امور فدراسيون را رتق و فتق كنند، كار بهتر جلو ميرود. ميتوان نيروهاي جوانتر و فعال را جذب كرد و كميتههاي فدراسيون را به حركت بيشتر واداشت. شايد به نظر برسد با توجه به ثروتي كه در ايران هست، ما نيازي به اين قبيل پولها نداريم ولي ميبينيم كه كمترين هزينهها براي فوتبال صورت گرفته است. اتفاقات مثبتي كه در كمپ تيم ملي رخ داده را هم مديون كيروش هستيم. فوتبال ما حالا ايفمارك دارد كه براي درمان و رسيدگي به آسيبديدگيهاي فوتبال است. فوتبال نيازمند پويش است و هر اتفاقي براي پويش نياز به هزينه كردن دارد. هرجا پول هست، اتفاقات بهتري رخ ميدهد و هرجا پول نيست، توقف و ايستا بودن را ميبينيم. براي جلو رفتن و عقب نماندن از قافلهاي كه در دنيا با سرعت روبه جلو حركت ميكند، بايد از داشتهها بهترين استفاده را برد. نبايد فقط دلخوش به پولي باشيم كه از فيفا رسيده و بايد با گرفتن اسپانسرهاي مطرح براي فدراسيون فوتبال زمينهساز پيشرفت بهتر اين رشته پرطرفدار باشيم. حالا كه همه تيمهاي رده پايه و بزرگسالمان جهاني شدهاند، بهترين فرصت براي اسپانسر گرفتن براي فوتبال است. 

نویسنده: عليرضا اماميفر