1-موافقان که حرفی در مخالفت و یا تأیید دوباره موافقت خود ندارند، ضرورتی هم به چشم نمیخورد، از مخالفان همیشه در تخالف هم خبری نیست، چرا؟ این سکوت و این آرامش چرا حاکم شده؟ این تسلیم و این بیصدایی چرا رخ داده است؟ دلیل چیست و علت کدام؟ آیا هیچ ربطی و آیا هیچ ارتباطی به حوادث پرشمار نیمفصل دوم لیگ ندارد؟ آیا اتفاقات پیدرپی رخدهنده در لیگ برتر حواس همه را و همه حواس را به خود جلب و معطوف نکرده است؟
پویایی یعنی همین! زنده بودن فوایدی از این دست زیاد دارد! این روزها لیگ در اوج است و توجهات همگانی متمرکز روی اتفاقهای همهجانبه لیگ برتر!
عدهای به پرسپولیس میپردازند و به بازیهای پرچالش امروزیاش! گروهی خود را گرفتار تراکتور، سپاهان، ذوبآهن و فولاد نمودهاند!
استقلال داستان پر چم و خم خود را دارد! لیگ زنده است! لیگ تنوری داغ و به شدت سوزان است! کسی حرف مخالفخوانهای الکی را نمیخواند! کسی برای مخالفخوانهای حرفهای تره هم خرد نمیکند! لیگ خوب یعنی این!
رئالمادرید- استقلال تهران، قیاسی ناخواسته
2- چه استقلال باشد و چه در قیاس معالفارقی رئالمادرید را در ترازوی سنجش قرار دهی، وقتی خوب بازی نکنی و یا وقتی که بد بازی کنی، سرت به سنگ میخورد! بازنده میشوی و امتیازهای حساسی را از دست میدهی!
ربطی به چند و چون چینش نفرات تیمت هم ندارد، وقتی ایستا بازی کنی، وقتی ندو بازی کنی، وقتی که برای گرفتن توپ حرکت و سرعت لازم را نداشته باشی یا زمانی که بعد از پاس دادن ایستادی و ندویدی تا جای تازهای بگیری و موقعیت بهتری ایجاد نمیکنی، وارد دایره بد بازی کردن میشوی! حال چه رئال مادرید باشی یا استقلال تهران!
با وجود کریس رونالدو، گرت بیل، ایسکو، تونی کروز، مودریچ و... با وجود همه نفوذهای مارسلو کاری از پیش نمیبری و «در گِل، گیر میکنی» و بازنده میشوی! سرنوشتی که کم و بیش دوباره استقلال تهران را برابر تراکتورسازی و سایپا دچار خود کرد! عقبنشینی کردن تاکتیکی، از دست دادن امتیازیهای استراتژی!
رئال بد بازی کرد و باخت! تیم عالیجناب شفر هم بد بازی کرد و در پیشرفت خود وقفه انداخت!
استقلال که جای خود دارد! حتی رئال مادرید هم مزد بازی بد یا خوبش را میگیرد!
طارمی روی گنج قارون
دست پرسپولیس در جیب خودش
3- چهار میلیارد و سیصد و نود میلیون تومان پولی است که قطریها به پای مهدی طارمی ریختند! شرط عقل کدام است، این پول را گرفتن یا نگرفتن؟
چند نفر را میشناسید که از این مبلغ، که تکرارشونده و رشدیابنده هم هست، بگذرد و اکتفا کند به دستمزدی که در لیگ برتر نصیبش میشود؟
برای پرسپولیس که یک قلم حدود ۴ میلیارد عایدی دارد و میتواند- بلکه باید بتواند- از این درآمدها برای خود بسازد تصمیم درست و بخردانه کدام است؟ بازیکن ساختن و سپس فروختن یا منت عابربانکهای حسابگر و «آبروریز» را کشیدن؟
پرسپولیس باید وارد مدار حرفهایگری بشود یا این حق بدیهی را از خود سلب کند؟ همین سؤال پیشروی هر بازیکنی از جمله مهدی طارمی هم قرار دارد! فروش مهارتها و ایجاد راهی جهانی شده برای سودآوری مشروع و معقول یا به هر فرصتی نه گفتن و محروم ماندن؟
مسیر پرسپولیس که باید در طی کردنش بکوشد، معلوم است! راه بازیکنان برتر فوتبال ایرانی هم در پهنه حرفهایگری پهناور است و معلوم!
با طارمی دعوایمان بر سر نحوه عمل بود و شیوه عبور از این مرحله! هیچکس مخالف اصل ماجرا و پولسازی و سودآوری به کمک استعداد انسانی هیچ بازیکنی نیست! نمیتواند هم مخالف باشد!
