راستش شخصاً همانقدر که از فوتبال جباری خوشم میآید یکسری از اخلاقهایش را اصلاً نمیفهمم و درک نمیکنم که چرا مثلاً او با هیچ مربی و مدیری خوب نیست. طبعاً جباری هم هیچ نیازی به حمایت نگارنده و امثالهم ندارد اما انصافاً در این ماجرای فسخ قرارداد در حق مجتبی کملطفی شد و باشگاه استقلال نشان داد راه کنار آمدن با ستارهها را بلد نیست و اساساً به جای تعامل به مسائل دیگری فکر میکند. جباری قبلاً هم از کمبودها و مثلاً ماجرای کمپ میگفت که صحت حرفهایش با مصاحبه حسینی در برنامه ۹۰ تأیید شد. از همان ابتدای سال عقد قرارداد با جباری که فصل خوبی را در قطر نداشت اشتباه بود. منصوریان هم تا روزهای آخر او را نمیخواست اما ناگهان شب خوابید و صبح به این نتیجه رسید که تیمش علاوه بر 5، 6 ستاره سرشناس تمام شده یک مجتبی جباری تمام شده هم میخواهد! خلاصه مجتبی آمد و همانطور که پیشبینی میشد آن جباری دوستداشتنی و خلاق نبود. استقلالیها هم گفتند بازی به بازی به او پول میدهند که شاید کار غلطی نبود اما اینکه درست روز آخر نقل و انتقالات قراردادش را یکطرفه فسخ کنند، از آن کارهایی است که هیچ توجیهی ندارد و مسلماً تصمیم گیرندگان چوبش را میخورند. به هر حال جوانهای استقلال هم وقتی این برخورد باشگاه با یک بازیکن بزرگ و کارنامهدار را میبینند به آینده ناامید شده و پیش خود میگویند حتماً 10 سال دیگر هم درست روز آخر نقل و انتقالات با ما چنین کاری میکنند.