هر چند قبل از آنها سپاهان اصفهان با بيشترين عنوان قهرماني به صورت عملي بخش قابل توجهي از اين راه را رفته بود ولي آنچه تراكتور را از ساير تيمهاي شهرستاني متمايز ميكند هواداران پرشمار به علاوه شور و هيجان وصفناشدني آنهاست. همانهايي كه همواره پشت سر تيمشان بودهاند و حتي وقتي نتيجه نمیگیرد با فرهنگ عيبي يوخ باز هم از آنها حمايت میکنند اما در اين مسير اتفاقات و حاشيههايي رخ داده است كه به نظرم همينها سبب قهرمان نشدن اين تيم پرهوادار به رغم برخورداري از صلاحيت فني آنها میشود. از شعارهاي خاص برخي در مورد خليج هميشه فارس گرفته تا پرچم اجنبي به دست گرفتن عدهاي مغرض در بين تماشاچيان، حاشيهسازيها و شعارهايي كه بين هواداران اين تيم در جريان بازي با سرخابيها رد و بدل ميشود همه و همه از حواشي تأثيرگذاري است كه به شدت انرژي تيم را كاهش داده و سبب نتيجه نگرفتن تراكتورسازي در طول زمان ميشود. علاوه بر اين، موارد ديگري هم مانند چگونه پرافتخارترين مربي ليگ برتر را كنار گذاشتند، چه اتفاقي افتاد از جذب بازيكن محروم شدند، شائبههايي كه در جهت بازيكنقاپون به بهانه سربازي و پول پرداخت كردن به آنها مطرح ميگردد كه نميدانم تا چه حد صحت دارد و... اگر تمامي اين موارد شفافسازي شود ميتواند تا حد زيادي دليل قهرمان نشدن تراكتورسازان با وجود شايستگي فراواني كه دارند را روشن كند. الان هم نوبت يحيي گلمحمدي است كه حسابي حالش را بگيرند و بر سر او بلايي بياورند كه نبايد. آيا واقعاً با توجه به محروميت تراكتور كه حتي در برخي موارد بازيكنانش كمتر از تعداد رسمي بودند اين تيم ميتوانست جايگاه بهتري داشته باشد؟ فرهنگ عيبي يوخ خوب است به شرطي كه باعث نشود در تشخيص سره از ناسره دچار اشتباه شويم. تراكتور را فقط مردمان شهرش دوست ندارند بلكه سرمايهاي ملي است كه همه ما از شور و هيجانش لذت ميبريم. قطعاً اگر در مسير پيشرفت و مديريت اين تيم اشتباهات و انحرافات شناسايي و كمي سنجيدهتر عمل شود عيبي يوخ!