به گزارش خبرورزشی، سپاهاني كه براي بقا ميجنگيد تا آستانه كسب سهميه آسيا هم پيش رفت اما انگار سحر و جادوي كرانچار فقط براي همين چند بازي آخر فصل قبل بود. تيم او بدون ترديد اين فصل عملكرد خوبي نداشته در حالي كه مشكلات گذشته كمتر در اين تيم وجود دارد و زمينه براي نتيجهگيري او فراهم بوده است. چه شده كه مردي كه كارنامهاش هم بد نيست، اينگونه در سپاهان گرفتار ميشود يا سپاهان را گرفتار ميكند. با عرض تأسف بايد بگوييم زردها الان براي بقا ميجنگند و اگر اين هفته بازي حساسشان در رشت را به تيم علي كريمي ببازند، اوضاعشان بدتر از قبل هم ميشود. كرانچار ميداند شيشه عمرش در دستان علي كريمي است و اگر اين بازي را ببازد، چه بسا سند اخراجش امضا شود. سپاهان البته تيمي است كه مثل پايين جدوليها بازي نميكند. اتفاقاً اگر بازيهاي اين تيم را ببینيد، در خلق موقعيت كم نميگذارند. تيم كرانچار راههاي مختلف رسيدن به گل را امتحان ميكند كه نمونهاش همين شهرآورد اصفهان بود اما در زدن ضربات آخر و جايي كه بايد حاصل كار مشخص شود، ناكام است. واضحتر بگوييم سپاهان گلزن ندارد. در سپاهاني كه زماني عماد رضا، ابراهيم توره، جواهير سوكاي، برونو سزار و... خوب گل ميزدند، حالا فقدان يك بازيكن گلزن حس ميشود. نميدانيم كرانچار به اين نكته پي نبرده، به مهاجمانش اعتماد دارد يا اينكه نتوانسته مهرهاي پيدا كند و باشگاه هم دستش براي جذب يك بازيكن گلزن خالي بوده كه هرچه باشد، سپاهان در اين بخش مشكل دارد. تيمي كه زماني بهترين خط حمله ليگ را داشت، گلزني كه هر زمان بتواند به تغيير نتيجه بازي توسط او اميدوار بود، ندارد. كسي كه حتي روز بد سپاهان هم از موقعيتهاي پنجاه درصدي گل بسازد، در سپاهان نيست. شايد كار براي كرانچار دير شده باشد اما او اگر همين امروز هم به فكر يك گلزن در تيمش باشد يا اينكه يك گلزن را در تيم كنونياش كشف كند، خيلي از مشكلات سپاهان حل ميشود. مشكلاتي كه شايد دوا و درماني باشد براي مريضي سالهاي اخير زردپوشان نصف جهان حداقل به طور موقت.
