۱-شگفتیها با گلزنی مهدی ترابی برای سایپا شروع شد که علی دایی را دو بار به اوج شادی رساند! باور کردنیترین بازی را و پیروزی را سپیدرود رقم زد، با بردن سپاهان! تیم علی کریمی فقط یک مسابقه به شدت جدلی را - که نتیجهاش آبستن حوادثی در سپاهان نیز هست- نبرد، کریمی برای مغلوب کردن تیم زلاتکو کرانچار، اول باید کاملترین ترکیب خود را میشناخت که شناخت! سپس باید «پرشدت»ترین فوتبال ممکن را به نمایش میگذارد که چنین هم کرد و دست آخر باید راهی برای گل زدن براساس بازی پیدا میکرد که این نیز ممکن شد!
سپیدرود، یک برد صحیح به دست آورد! علی کریمی، اولین پیروزی نمایان «خود» را تصاحب کرد! فوتبال رشت، دانست که امیدهایش به علی کریمی واهی نبوده است! سپیدرود، حالا یک مربی «دلی» دارد!
جنگ در انتهای جدول، تازه در حال آغاز است! نبرد ته جدولیها، به مراتب از پیکارهای زیردستان پرسپولیس دیدنیتر خواهد شد! کریمی و افاضلی و عنایتی و زلاتکو کرانچار و عبدا... ویسی و ارتورول تازهوارد، چه بزنبزنی دارند!
نفت متحول شده
۲- اما شاهکار اصلی و غافلگیری بزرگ را، هومن افاضلی خلق کرد! در پی تساوی صفر- صفر برابر پرسپولیس و بعد از شکست دادن ۲ بر صفر تراکتورسازی، نوبت به یکی از «دیربیدار» شدههای لیگ برتر رسید که ضرب شستی از نفت تهران که بایدش «نفت متحول شده تهران» خواند، نوش جان کند!
نفت متحول شده تهران برد، اما چه بردنی که تمامعیار بود و از هر حیث کامل! هومن افاضلی که اینبار نتایج عجیب و باور نکردنی میگیرد، چه «ورد»ی میخواند که تیمش را این همه دونده و این همه برنده، بلای جان حریفان مینماید!
رضا عنایتی حق دارد که انگشت حیرت، به نشانه حیرانی، به دندان بگزد و تمام علائم ناباوری و غافلگیری، در صورت خود نمایان سازد! که این نفت، آن نفت نیست! که این افاضلی، هومنی که میشناختیم و در صف بازندهها قرارش میدادیم، نیست!
نفتی دیگر و هومنی دیگر! نفتی پوستانداخته و هومنی که آماده است، پوست هر حریفی را غلفتی بکند! عنایتی حق دارد که هنوز باور نکند! ۴ گل از هر تیمی خوردن، کاری است کمممکن و نادر!
در روزی که علی کریمی و هومن افاضلی، شاهکار آفریدند، امیر قلعهنویی، فیروز کریمی، علی دایی، دست به کارهای بزرگ زدند! حتی شفر و برانکو هم و البته که رضا مهاجری!
صفر- صفر اما دیدنی
۳- این آقای شفر، به همان سرعت که توانست بازی استقلال را عوض کند تا از آبیها فوتبال بهتری ببینیم، آری با همان سرعت و با همان شتاب هم توانسته است خود را در قالب یک مربی سنتگرای ایرانی قرار دهد!
بهانهجو! توجیهگر! کنار آمده با اتفاقات! در حال تن دادن به تسلیم و رضا! متمسک شدن به غیبت کریمی و شجاعیان و ندیدن علتهای تاکتیکی و تکنیکی!
بگذریم و بپردازیم به مسائل مهمتر روز! بپردازیم به آنچه که باید در تراکتورسازی رخ بدهد تا یاتماسین تراختور پرچمی!
بگذریم و بپردازیم به تفاوتهایی که در سپاهان باید رخ بدهد! تیمی که «میخواند» و فریاد خوشآوازی سر میدهد که حالا حالاها قهرمان است اما قهرمان نیست و قهرمانانه هم فوتبال نمیکند!
استقلال را به حال خودش بگذاریم که بدون دورخیز، جهش قشنگی داشت و حالا با دورخیز، مرتب درجا میزند!
از بس که در این سه بازی آخر، مثل آن سه بازی پیشین نمیرود و جا نمیگیرد و انگار ترسی به دل دارد! استقلال، گویا که بردهای ۳ گله و ۴ گله خودش را پسند نکرده است!
پدیده و استقلال نشان دادند که میتوان با صفر- صفر هم قشنگ بود! میتوان بازی خوب اما بدون گل دید! میتوان جنگید، اما برنده یا بازنده نشد! و باید که نتیجه صفر- صفر را، معادل هیچ - هیچ ندانست! تساوی پدیده و استقلال، هیچ نبود!
لیگ یک در غوغای بادران و ملوان
۴- بادران تهران مسابقهای دارد در حد و اندازه بازیهای لیگ برتر! بادرانیهای تهران، چه بسا که امروز «توفان درو کنند»!
حریف بادران، ملوان است! ملوان بندرانزلی! ملوان که قوی شمال است! ملوان که اژدهای دریای خزر، هم بود و هم هست! تا نادر دستنشان برای درس دادن به محمد ربیعی- و جوانان جوینده نظیر او- چه در سر و چه دیکتهای داشته باشد! این پیکار مربیان است! قدیمیها برای جدیدیها!
بازیهای لیگ یک، منهای دیدار بادران- ملوان، سرنوشتساز و تعیینکننده است، روز آرامی را سپری خواهد کرد! مدعیان صعود، بازی دارند با حریفانی که گویا برای باختن به میدان میآیند!
