۱-این قسمتی از صحبتهای مهدی طارمی است، همان کسی که برای عقد قرارداد به ترکیه نرفته بود اما ناگهان قرارداد بست و تازه 150/1 میلیارد هم از مرد همیشه عابربانک و همیشه پولدار ایران گرفت! آن موقع که میخواستند تاریخ قرارداد را به دروغ عوض کنند و هزار تا کار دیگر انجام دهند خون به مغز طارمی میرسید ولی یک جاهایی که لازم نبود خون به مغز برسد واقعاً نمیرسید و به زور به او میگفتند بگو خیریتی در کار بوده!

۲- طارمی موقع پول گرفتن از عابربانک و موقع التماس کردن او کاملاً باهوش و زرنگ بود اما موقع قرارداد بستن و مصاحبه کردن... اوج داستان آنجایی است که وکیل محترم ایشان هم به رسانهها گفته طارمی دو ساله تمدید کرد و همه هم نوشتند به هر حال این همان طارمی است که به خبرنگاران گفته بود من گنده پرسپولیسم و این همان دروغهایی است که هرکس مینوشت از خودش و نشریهاش شکایت میکردند اما حالا خود طارمی میگوید دروغ دستهجمعی گفتیم و تا آخرش هم این دروغ هماهنگشده را ادامه دادیم.

۳- دروغ هماهنگشده و دستهجمعی که طارمی به آن اعتراف کرد نمادی از فوتبال ایران است که اساساً با دروغ اداره میشود و با دروغ هم ادامه پیدا میکند. این دروغها را در استقلال هم داشتیم جایی که در روز روشن قرارداد ۱۳ بازیکن را به دروغ اعلام کردند و سازمان لیگ هم با سینهای ستبر همان دروغ را منتشر و مثلاً شفافسازی کرد! در جایی دیگر باشگاههای فرهنگی (!) ما به دروغ اسنادی را به AFC ارائه دادند و باز هم به دروغ گفتند همه چیز ما استاندارد است. خلاصه با همین دروغها به آسیا رفتیم و آنجا ۴ تا از الهلال و ۶ تا از العین خوردیم و وقتی برگشتیم ۲۰ درصد رفت روی همه قراردادها!

بیچاره هوادار پرسپولیس که گلوی خود را برای این طارمی پاره میکرد. بیچاره هوادار استقلال که فکر میکند فلان بازیکن بعد از باخت تیمش از ناراحتی نمیخوابد. بیچاره مادر طارمی که باید تاوان یکسری مسائل را پس بدهد و بیچاره ما که مجبوریم التماس یکسری دروغگوها را بکنیم تا روزنامهای دیگر پر شود و...