دست روی دست گذاشتن؛ این راه مقابل ما با بحران های طبیعی است! به عبارت ما همه چیز را از قبل پیش ببینی می کنیم اما در اجرایی شدن کار مشکل داریم. یعنی خبر داریم قرار است برف ببارد اما کاری از دستمان بر نمی آید!
در اردیبهشت ماه امسال،در سفری به روسیه متوجه شدم یک هفته قبل از پرواز ما،تمام مسکو را برف گرفته بود (تعجب نکنید؛ مسکو حتی در فروردین ماه هم شاهد بارش های سنگین است)
ارتفاع برف در حدود 50 سانتی متر بود و دوستان تعریف می کردند که در هوای منفی 12 درجه سانتی گراد و آن همه برف،حتی یک خیابان هم مسدود نشده بود.
خیابان معروف آربات مسکو که برف روبی در آن به شدت سخت است باز بود و مردم بدون این که به خاطر منجمد شدن پیاده روها سر بخورند با شنیدن صدای موزیک و شلوغی کافه ها به پیاده روی خود ادامه می دادند.
نمی دانیم چرا همه چیز ما با آنجا تفاوت دارد؛ چرا آنها می توانند اما ما در باز کردن گره هایی ابتدایی مانند برف و سرما هنوز در اول راه هستیم!