استقلال خود در آبادان صنعت نفت را برد و بیانصافی است که همه چیز را به اشتباهات مکانی ربط بدهیم. بعد از بازی البته هواداران استقلال در فضای مجازی کلی از سوشا به خاطر بودنش تشکر کردند ولی از حق نگذریم آبیها صاحب یک شخصیت تیمی خوب شدهاند که حتی میتوانند در ورزشگاهی که کاملاً در اختیار هواداران حریف است، دست به کاری بزرگ بزنند و به فینال جام حذفی برسند.
صنعت نفت که در فاز هجومی تیم خوبی است، در همین جام حذفی پرسپولیس و سپاهان را حذف کرده بود و برای بازی دیروز هم کلی انگیزه داشت. آنها در تاریخ حیات خود به فینال جام حذفی نرسیده بودند و میخواستند تاریخسازی کنند و احیاناً از طریق همین جام حذفی سهمیه آسیا را هم کسب کنند ولی استقلال با انجام یک بازی منطقی برای یازدهمین بار به فینال جام حذفی رسید تا تیم شفر کماکان روی نوار موفقیت گام بردارد. البته استقلال در لیگ آنقدر از صدر جدول عقب است که بعید است حتی نایبقهرمان شود اما قهرمانی در جام حذفی و بازی خوب در شهرآورد برگشت میتواند باعث تمدید قرارداد شفر شود و او را حداقل یک سال دیگر در ایران نگه دارد.
نکته مهم در مورد تیم فعلی استقلال این است که این تیم به شدت پرمهره است، تیمی که گلزن ششدانگ ندارد اما در هر بازی بالاخره یک نفر کار را درمیآورد و حتی در غیاب فرشید اسماعیلی، قائدی و... دچار مشکل نمیشود. این همه مهره البته یک مربی خوب میخواستند ولی شفر همچنان برای موفقیتهای بیشتر کار سختی را پیشرو دارد. فراموش نکنیم که رولند کخ آلمانی هم تیمی پرمهره در اختیار داشت اما ۲۳ هفته بیشتر در استقلال دوام نیاورد و در واقع اجازه ندادند دوام بیاورد. حالا هم استقلالیها (اعم از مسئولان و بازیکنان و هواداران) به خاطر تیم خودشان هم که شده نباید اجازه بدهند شفر به سرنوشت هموطنش کخ دچار شود.
