به گزارش خبرورزشی،خودش ميگويد: «آماده بودم اما اوج بدشانسي من در ديدار چهارم مقابل حريف فرانسوي، يكي از سختترين حريفانم رقم خورد، وقتي اواسط مسابقه احساس كردم مچ دستم بدون اراده در داخل دستكش تكان ميخورد، وقتي دستكش را درآوردم انگشتانم تعادل نداشت و نميتوانستم دستكش را دوباره دستم كنم اما به خاطر فشار داوران به هر سختي دستكش را دستم كردم و مسابقه را ادامه دادم.»
درفشيپور به مخالفت كميته پزشكي مسابقات براي ادامه مسابقه اشاره ميكند: «پزشك بعد از مسابقه با فرانسه اجازه ادامه مسابقات را به من نداد اما آنقدر با او صحبت كردم كه در نهايت تصميم را به عهده خودم گذاشت. با كمك كوچ به سختي دستكش را دستم كردم و مسابقه دادم چون نميخواستم به خاطر يك مصدوميت ناخواسته بدون مدال بمانم.»
او به استراتژي كادر فني اشاره ميكند: «به خاطر مصدوميتي كه داشتم مربيان تيم ملي استراتژي خاصي برايم در نظر گرفتند تا مقابل حريفم مبارزه كنم كه خوشبختانه با همان برنامه حريف سرشناس ايتاليايي را شكست دادم و مدال برنز گرفتم.»
كاراتهكاي كرمانشاهي ادامه ميدهد: «با برگشت به ايران با دردي كه داشتم به كرمانشاه رفتم، متأسفانه به خاطر شرايط آب و هوايي فرودگاه تعطيل بود و ناچار شدم با اتوبوس تا كرمانشاه بروم، با مراجعه به بيمارستان اول دستم را بيحس كردند و مچم را جا انداختند و گچ گرفتند تا به شرايط بهبودي برسم.»
درفشيپور قرعهاش را سخت ميداند: «جدول سختي داشتم اما با تمرينات خوبي كه داشتم ترديد نداشتم فيناليست ميشوم. اگر دستم نميشكست، قطعاً فيناليست بودم ولي خيلي خوشحالم كه در بين مدعيان وزن ۶۷- كيلوگرم روي سكو رفتم و سال ۲۰۱۸ را با مدال شروع كردم.»
مليپوش كاراته خودش را براي كاراتهوانهاي بعدي آماده ميكند: «مسير رسيدن به المپيك حضور در كاراتهوانهاست و كسي كه المپيكي فكر ميكند بايد المپيكي تمرين كند. به همين دليل پس از چند روز استراحت با شروع اردوها، با بقيه كاراتهكاها تمريناتم را شروع ميكنم و خودم را براي كاراتهوانهاي امارات و هلند آماده ميكنم تا با امتيازات اين دو رويداد خودم را به انتخابي المپيك نزديك كنم و در نهايت يكي از سهميهها را بگيرم.»
