سراغ گرفتن دل ميخواهد در اين روزگار نامراد؛ در شرايطي كه اهريمن فوتبال در هر قالبي به تيمها نفوذ ميكند، وجود انسانهاي نجيب در داماش يك موهبت است. اين خطر در مورد داماش البته وجود دارد اما خوشبختانه آدمها ذات خود را خيلي زود لو ميدهند و داماش همه چيز را ميداند. داماش در ليگ دسته دوم ركوردي افسانهاي به جا گذاشته و پس از هفتهها شكستناپذير بوده است.
جلوهگري داماش در فوتبال ما هرگز نمايشي نيست. وجود اين تيم به نفس تماشاگراني بسته است كه حتي در دسته دوم هم از حنجرههاي خود مايه ميگذارند و مرداني كه پاي اين تيم ايستادند و حتي خانه و ماشين خود را فروختند؛ به چنين انسانهايي كه در فوتبال ظهور كردهاند چه ميتوان گفت؟
درود بر آنها كه نام داماش را زنده نگه داشتند و آفرين به اين هواداران دوستداشتني كه در هر شرايطي، حتي اين روزهاي سخت ديده نشدن در ليگ دسته دو، نام داماش از دهانشان نميافتد...
