آنجا كه يك طرف با لباسي شبيه آنچه جيم كري در فيلم ماسك به تن داشت، ميپرسيد و سمت مقابل پاسخ ميداد كه البته هيچ كدام از جوابهاي مرد مثلاً ساكت فدراسيون، كريمي را كه مثل هميشه بينقاب در قامت يك بازجو ظاهر شده بود، قانع نكرد. لفاظيهاي عصا قورت داده ساكت همراه با آن ميميك صورتش كه سعي فراوان در حفظ آرامش و اعتماد به نفس داشت، بيشتر از آنكه نظر و باور مخاطب را جلب كند، به پرسشهاي زياد ديگري ختم ميشد! اينكه چگونه چنين افرادي زمامدار فوتبال ايران شدهاند و سقف خواسته آنها كجاست؟ كي از اين ميل به شهرت و... خسته و دلزده شده و به طبيعت خود بازخواهند گشت؟ او حتماً به رئيسي كه شايد مهرهاي در دست خود اوست، قول داده بود با ديپلماسي گفتوگو و مناظره صداي اعتراض جادوگر را بخواباند اما براي فريب افكار عمومي كمي دير شده است. در اين ميان يكي هم بود كه دست آخر زهرش را ريخت و با خواندن متن پيام كیروش كه روي فيسبوكش هم آمده بود، هيزم روي اين آتش شعلهور گذاشت. هم او كه بسياري از مسائل و مشكلات فوتبال ايران از او برميخيزد.
بيچاره هواداران فوتبال ايران كه در چنين بلبشو و هرج و مرجي هنوز تفريح و علاقهمندي اولشان فوتبال است! آنها كه هيچ سهمي جز خون دل از اين سفره چرب پهن شده ندارند. آقايان مسئول؛ چه كسي پاسخگوي افتضاحات نمايان شده فوتبال خواهد بود؟!
