1- امارات و بحرین و کویت و دیگران گوش به فرمانند! در حد حلقه به گوشها، گوش به فرمانند! AFC چیزی نمیگوید جز حرفی که مطامع و دلخواستههای این اتحاد نامبارک را تأمین کند!
آنچه نوشتیم و آنچه که خواندید حرف تازهای نیست! سالهاست که درهای فوتبال آسیا بر همین پاشنه میچرخد! بر اساس روابط ارباب- نوکری، آیا زمان دست به کار شدن نرسیده است؟ و آیا هنگام دست به کاری زدن که کار باشد که حق را به حقدار بدهد و پیشرفت و عدالت را دو هدف اصلی خود بداند نرسیده است؟
تا به کی فوتبال آسیا به واسطه خواستاندیشی ارتجاعزده سعودیها و اذناب و دنبالههایشان باید درجا بزند؟
تا به کجا مهمترین دیدارهای دیدنی لیگ آسیا بدون تماشاگر در حالت تنبیهشدگان برگزار شود؟
مسابقههای باشگاههای آسیا چرا باید از اصلیترین ویژگی برتر خود- حضور تماشاگران ایرانیاش- محروم باشد؟ به کدام گناه ناکرده؟ به کدام مصلحتاندیشی غیرصالحانه؟
70 هزار پرشور تبریزی چرا تراکتورسازان را یاری ندهند؟ قاره کهن دارایی و ثروت انسانی خود را چرا به رخ نکشد؟ اینجا هم کار به دست ناکاردانها چرا افتاده است؟
استقلال تهران در لیگ آسیا با 60،50 هزار تماشاگر «پای کار» دیدنیتر مینماید یا در ورزشگاههای خالی از عشق و شور در گوشهای از گوشههای عمان!
عیناً این پرسش را باید در مورد پرسپولیس تکرار کرد که با حضور تماشاگران و هوادارانش یکجور بازی میکند که پرتماشاگر است و بدون حضور مردمش نوع دیگری که جای هزار اما و اگر دارد!
برخورد «عقده»ای
2- چرا کلاه فوتبال ما در عرصه بینالملل و در منظری آسیایی پشم ندارد؟ چرا اجازه میدهیم با ما این همه بد و این همه «عقده»ای برخورد کنند؟ آیا هنگام عمل نرسیده است؟ عمل سنجیده! عمل مبتنی بر فکر و برنامه؟!
کشتی با درایت و بر پایه اقتدار از یک دام به خوبی میرهد! کشتی با کاردانی و با تشخص بینالمللی و اقتدار جهانی که به حق دارای آن شده است حرف خود را به کرسی مینشاند! در فوتبال اما کار زار است! در فوتبال، بحرین برای ما تصمیم میگیرد! در فوتبال، سریلانکا موقعیتی فرادستیتر دارد! در فوتبال، ما به زدن خود و به کاستن توان اجرایی خویش و کمبها کردن وزن فکری فوتبال ایرانی مشغولیم!
در کشتی چنان رفتار میکنیم که «اتحادیه جهانی کشتی» حکم به سود ما میدهد! در فوتبال آنقدر به جنگ خانگی و جدال درونی مشغولیم که حواسمان نیست چگونه سرمایههای انسانی و ایدههای ایرانی را به دست خود میکوبیم و بیاعتبارشان میکنیم!
کاری کردهایم و کارهایی از ما سر میزند که فوتبال آسیا را ناشیترین اشخاص و افراد، سرقفلی خود کردهاند و به تیول خویش درآوردهاند، چرا؟
برای اینکه سری دارند در آخور شیوخ سعودی، اماراتی، بحرینی و مرتجعین اتحادیه عرب!
ما مشغولیم به زدن علی کریمی و انکار خداداد عزیزی و نبوده انگاشتن علی دایی و آنها بسط میدهند اقلیم نامبارک خویش را.
ما در حال افشای خویشیم، آنها تازه یاد گرفتهاند راه تبدیل شدن به یک قدرت بالادستی و یک قدرت قاهر زورگو را.
امروز و فردا
3- بازیهای ایرانی لیگ آسیا امروز به این قرار است:
الغرافه قطر- تراکتورسازی تبریز
ذوبآهن اصفهان- لوکوموتیو تاشکند
بازیهای ایران فردا در لیگ آسیا از این هم دیدنیتر میشود:
السد قطر- پرسپولیس تهران در دوحه!
استقلال تهران- الهلال عربستان در عمان
استقلال دور از تماشاگرانش باید صاحبخانگی کند. شیخها و شیخکها اینطور خواستهاند!
باید کاری کرد! باید دست به کار شد!
