به گزارش خبرورزشی،كيميا ميگويد: «يك ماه بعد از المپيك، پايم را جراحي كردم و روزهاي سختي را گذراندم. روزهايي كه براي رسيدن به مسابقات تلاش كردم اما پزشك مجوز مبارزه نميداد تا با كولهباري از حسرت، نظارهگر مبارزات همتيميهاي خود باشم. تكواندوكاري هستم كه مسابقه را بيشتر از تمرين دوست دارم اما اجازه مبارزه نداشتم! وقتي به سالن مسابقه ميرفتم خودم را جاي همتيميهايم تصور ميكردم تا از شرايط مبارزه دور نشوم و حس بازي به من منتقل شود.»
دختر تاريخساز تكواندو براي بازگشت به دنياي مبارزه لحظهشماري كرد: «در تمام لحظات كه مشغول فيزيوتراپي و درمان بودم، براي شروع مبارزه لحظهشماري كردم. وقتي پزشك مجوز مبارزه داد، درنگ نكردم و در ليگ به ميدان رفتم و ۳ مبارزه را برنده از شياپچانگ خارج شدم. با اينكه در ليگ مبارزات خوبي داشتم و ۳ مبارزه را برنده از شياپچانگ خارج شدم اما هنوز از خودم راضي نيستم چون معتقدم با كيمياي قبل فاصله دارم.»
عليزاده به فشارهاي روحي اشاره ميكند: «با شروع مسابقهام در ليگ تمام سالن نظارهگر بودند و همين به من جرأت داد. با خودم كنار آمدم و قبول كردم بايد روزهاي سخت را پشت سر بگذارم تا هرچه زودتر به شرايط خوب گذشته برگردم و خدا را شكر با تمرين بيشتر نسبت به اولين مبارزهام در ليگ عملكرد بهتري داشتم.»
او با اشاره به تغيير وزنش ادامه ميدهد: «در وزن ۶۲- كيلو مبارزه ميكنم چون نسبت به اين وزن حس خوبي دارم و وزن كم نميكنم. البته ۶۲- كيلو يكي ازسختترين اوزان است. اكثر رقباي من از وزن بالا به اين وزن ميآيند و براي همين قدرت بدني بسيار خوبي دارند. شايد من تنها تكواندوكاري باشم كه وزن كم نميكنم. اكثراً رقبايم يا وزن كم ميكنند و يا سالهاست در اين وزن حضور دارند و باتجربه هستند.»
كيمياي تكواندو به برنامههاي آيندهاش اشاره ميكند: «با مهرو كمراني سرمربي تيم ملي صحبت كرديم كه براي بازيهاي آسيايي جاكارتا خودم را برسانم و بعد براي المپيك برنامهريزي كنم. انشاءا... در انتخابي تيم ملي شركت ميكنم و در صورت پيروزي مقابل رقبا، براي قهرماني آسيا، بازيهاي آسيايي جاكارتا و المپيك ۲۰۲۰ برنامهريزي ميكنم.»
