واقعیتها گاهی بعد از چند ماه و یا حتی چند سال عیان میشوند. مثلاً برانکو چند ماه تکرار میکرد که هیچ مشکلی با طارمی ندارد و الان هم میگوید مسلمان را برای فصل بعد میخواهم اما همین برانکو در بحبوحه دعوا با کیروش به طارمی و آزمون کنایه زد و گفت: «نکند آنها در زمین پرواز کردند که من بعد از مدتی این دو نفر را در زمین ندیدم؟!» این کنایه برانکو به طارمی کاملاً نشان میداد که او همانطور که با رضاییان زاویه داشت، با طارمی هم داشت و با مسلمان هم دارد اما بعدها معلوم میشود که نظر واقعیاش در مورد مسلمان چیست؟! صدالبته بازیکن هم باید تابع تیم و سرمربی باشد و نگارنده به هیچ عنوان قصد دفاع از امثال رضاییان و طارمی که ناگهان پرسپولیس را ول کردند و رفتند را ندارم اما سؤال اینجاست که برانکو وقتی مسلمان را در شهرآورد و 6، 7 دیدار مهم دیگر بازی نمیدهد، چرا اصرار دارد که او فصل آینده هم بماند؟ یعنی بماند که دوباره روی نیمکت قفل شود و فوتبال بازی کردن یادش برود؟ به هر حال مردم به مصاحبههای مربیان و مسئولان پرسپولیس و استقلال حساس هستند و یکسری حرفها از ذهنشان پاک نمیشود. بعضی از دعواها هم بعد از مدتی افشا میشود و رازها بالاخره برملا میشوند. پارسال همین وقتها اگر رسانهای مینوشت منصوریان و رحمتی مشکل دارند، متهم به دشمنی با استقلال میشد و میگفتند آن رسانه قصد دارد استقلال را وارد بحران کند اما امروز چه کسی میتواند منکر اختلاف آنها و دعوای افتخاری و مجتبی جباری شود؟!