۰
دوشنبه ۲۰ فروردین ۱۳۹۷ - ۱۳:۴۶
۰ |
۰
زمان مطالعه: ۱ دقیقه

هر کاری جایی دارد و زمانی. شعار دادن و حرف زدن، آسان‌ترین کار دنیاست و عمل کردن، سخت. به همین دلیل قدیمی‌ها می‌گفتند: «دو صد گفته چون نیم کردار نیست.»

در این فوتبال گوش همه ما از شنیدن شعار پر شده. آنقدر از زبان هر منفعتطلبی در بدو ورود به استقلال و پرسپولیس شنیدیم که: «از بچگی عاشق این رنگ بودم» دلمان از هر نوع هواداری هم چرکین شده و با هر بار فروختن پیراهن باشگاه به چند صدهزار تومان ناقابل، امیدمان از «انسان بودن» هم به کمرنگترین حد ممکن رسید.

حالا امروز در بزنگاهی ایستادهایم که هر چند سال یک بار اتفاق میافتد؛ همان لحظه درست در زمان و مکان مناسب. امروز فرصتی ایدهآل در اختیار نسل جدید است، به ویژه برای پرسپولیسیها. خیلیها با آمدن یک پیشنهاد و دو میلیون بیشتر، پرسپولیس و استقلال را رها کردند و ماهیت آنها بر دیگران هویدا شد اما تا امروز سنگ محکی برای «تعصب» وجود نداشت یا لااقل پیش نیامده بود. امروز که پرسپولیس به لطف «خیریت» از نقل و انتقالات محروم است، بازیکنانش فرصت دارند در «عمل» ثابت کنند به پیراهن باشگاه عرق دارند و به هوادارانش عشق میورزند.

صدالبته قرار هم نیست به نان شب پای این عشق محتاج شوند! قراردادهای میلیاردی مثل آب خوردن تمدید میشود، فقط کافی است «دندان طمع» را بکنی!

وقتی جلال حسینی (که خود چند سال پیش کل پولش را به اسم تمدید گرفت و بعد رفت قطر) هشدار میدهد که «میخواهند پرسپولیس را خالی کنند» یعنی چه؟! وقتی کمال کامیابینیا گروکشی میکند که «اول کل طلبهایم را بدهند تا تمدید کنم» یعنی چه؟! اینکه مدیران قبلی چند برابر قیمت واقعی بازیکن با او قرارداد بستهاند و از آن قرارداد چنددرصدی مانده، چقدر به این تهدیدها و گروکشیها میآید؟!

معنی رفتار امروز برخی پرسپولیسیها به زبان عامیانه این است: «چون دست شما زیر سنگ ماست و نمیتوانید بازیکن بخرید، پس هرچه خواستم، حتی دو برابر (!) باید بدهید!»

و بعد همین حضرات دم از تعصب به پرسپولیس و عشق به هوادار خواهند زد!

پ.ن: رسم مردانگی را در قصهها خواندهایم. اینکه باشگاهی یک عمر به ما نان رسانده و حالا که مشکل دارد، باید بیمنت به کمکش برویم. مگر هر چند سال یک بار چنین فرصتی دست میدهد که ثابت کنیم در عمل «مرد» هستیم؟! فراموش نکنید که این مردانگی «پول» هم به همراه دارد. تا آخر عمر میتوانید از این گذشت و معرفت نان بخورید و مشهور بمانید. کما اینکه آنان که در دسته ۳ با استقلال یک سال ماندند، تا همیشه صاحب حق آب و گل ماندهاند! اما اگر برای ۵۰ میلیون بیشتر بروید، سال بعد همین موقع کسی شما را در خیابان خواهد شناخت؟! پس همهجوره این فرصت «اثبات تعصب» را نباید از دست داد.

وب‌گردی و دیدنی‌های ورزش

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

پربازدید امروز

آخرین خبرها

منهای ورزش

بازرگانی