کیروش قبل از قرعهکشی هم همین هدف را داشت. فردای روزی که صعود تیم ملی به جام جهانی قطعی شد، کارلوس وقتی سردبیران رسانههای ورزشی را فراخواند تا برنامههایش را با آنها در میان بگذارد، با صراحت گفت: «اگر شما میخواهید برای تفریح به جام جهانی بروید، راهمان همین امروز از هم جدا میشود.» او هنوز هم سر حرفش هست.
این درست که گاهی اوقات لحن تند حرفهایش آزاردهنده و نگاه از بالا به پایینی که به فوتبال ایران دارد، تحقیرآمیز است اما قبول کنیم حرفهایش بیمنطق نیست.
وقتی بزرگترین چالش تاریخ فوتبال را پیش رو داریم، باید آمادهسازیمان جدی و تلاشمان به مراتب بیشتر باشد. حتی اگر ما جام جهانی را شوخی بگیریم، جام جهانی با ما شوخی ندارد. این دو ماه و چند روزی که تا جام جهانی فرصت باقی است، جدیتر باشیم. خیلی بد است که سرمربی تیم ملیمان بگوید من ناراحت و ناامید شدهام. نمیشود که امید ما به کسی باشد که خودش ناامید است و این ناامیدی را هم از بیتفاوتی و سادهپنداری ما دارد!
بعدها اگر فرصت شد حتماً با کیروش به سینما هم میرویم و در پارک هم قدم میزنیم، الان باید جدیتر باشیم، کاملاً جدی، در حد بزرگترین چالش تاریخ فوتبال ایران...