رسول خادم تحت فشارهای همهجانبه از سوی اتحادیه کشتی جهانی و از سوی دیگر کشتیگیران و روشن شدن تکلیف سیاسی و ورزشی ما در مجامع بینالمللی کنار کشیده یا کنار ایستاده است اما ته دلش با کشتی است که نمیتواند این ارتباط را به طور کامل قطع کند. باور کنید با رفتن یا ماندن رسول خادم این مشکل حل نخواهد شد و با کشتی و ورزش ما خواهد بود. روز گذشته دوباره صدای نناد لاویچ بلند شد که اعلام کرد اجازه نمیدهد مسائل غیرورزشی در کشتی دخالت داشته باشد و قاطعانه جلوی این روش و رفتار را خواهیم گرفت. شرایط برای مدیریت کشتی بسیار سخت و غیرقابل تحمل شده است. بدیهی است رسول خادم در مقابل این فشار بینالمللی با وجود به کار بردن ترفندهای بسیار نتوانسته طاقت بیاورد. وزارت ورزش و ارگانهای در ارتباط با این مسئله نیز نمیتوانند از خطر قرمز تعیین شده عبور کنند. راه حلی هم برای آن ندارند. رسول در مقابل مجمع نتوانست کشتی و فدراسیون را رها کند و آمدن امیررضا خادم خود به خود منتفی است.
خوب شد که رسول آمد و دو برادر در مقابل هم قرار نگرفتند. امیررضا خادم در وزارت ورزش برای خود جایگاهی دارد و به وزیر نزدیکتر از رسول است و شاید آلترناتیو اصلی برای رسول باشد. با درایتی که در امیررضا خادم سراغ داریم بعید به نظر میرسد که بخواهد به فدراسیون کشتی بیاید و جای رسول را بگیرد. حتی شایعه این مسئله نیز برای دو برادر خوشایند نیست. وزارت ورزش نیز نباید وارد این بازی شود و اجازه دهد این قصه همچنان با ابهامات خود پیش برود. زمان به کمک ورزش و کشتی ما خواهد آمد و اتفاقات سیاسی شاید این فشارها را از روی ورزش وکشتی ما بردارد و رسول نیز با خیال آسوده مدیریت خود را ادامه بدهد.
