برنامه شب گذشته ۹۰ باز هم جنجالی شد؛ آنجا که بحثهای عجیبوغریب پیرامون صبای قم، از ادعای شرطبندی بازیکنان برای زیاد گل خوردن گرفته تا پول دادن برای اینکه به ترکیب اضافه شوند، طی یک آیتم ۶ دقیقهای مرور شد و بعد رئیس هیئت فوتبال استان قم روی خط آمد تا از شایعات پیرامون خود دفاع کند؛ اما جان کلام کریم بهرامی، بهعنوان بالاترین مقام فوتبالی مسئول در استان، اغلب بر یک محور میچرخید: من نکردم، من نگرفتم، من مقصر نیستم؛ اگر کسی پولی گرفته یا کاری کرده، خودش پاسخ دهد!
نکته کلیدی در سخنان رئیس هیئت فوتبال استان قم همینجاست: «ممکنه با من خیلیها بیان؛ من مگه باید تاوان کس دیگه رو بدم؟»؛ این عین جمله آقای رئیس است؛ میگوید شخصا کاری نکرده و اگر کسی به واسطه حضور در کنار ایشان سوءاستفادهای کرده، ربطی به او ندارد.
اکنون باید از نهادهای نظارتی پرسید اینکه هر کس مسئول اعمال خود است، نافی مسئولیتش درباره همراهان و اطرافیان او میشود؟ آیا مسئولان در فوتبال، و بهطور کل در ورزش، نسبت به کسانی که از نام آنها و بهواسطه قدرتی که بهخاطر نزدیکی هرچند ظاهری با ایشان بهدست آوردهاند، مسئولیتی ندارند؟ حتی اگر فرض بگیریم این اطرافیان پوششی خودساخته برای تخلفات و سوءاستفادهها نیستند، باز هم نقش صاحبمنصبان در فیلتر اطرافیان و نظارت بر دوروبریها را چگونه میتوان نادیده گرفت؟!
این همان کلید سوءاستفادهها و بسیاری از تخلفات در ورزش، بهعنوان آیینه کوچکی از کل کشور است؛ اگر روزی پیگیریها به افشاگری هم بیانجامد و پیکان اتهامات سوی مشخصی نشانه رود، محکم میایستند و میگویند کاری نکردهام و اگر کسی از من سندی دارد رو کند! هرچند که در گفتوگوی دیشب، رئیس هیئت فوتبال استان قم متن صریح سند روی مانیتور را هم تحریف کرد و زیر بار اعتراضات نرفت!
