زمانی که نام تیم ملی امید ایران مطرح میشود، اکثر مسئولان با رغبت کمتری حاضر هستند درباره آن حرف بزنند و یا تصمیم بگیرند. داستان تیم امید کمکم حالت تکراری پیدا کرده است و این طفل 42 ساله! همچنان اولیای دوگانهای دارد که محبت هیچکدام کامل نیست. امیدها در لابهلای در بسته شده به روی کمیته ملی المپیک و فدراسیون فوتبال ماندهاند که به کدام طرف متمایل شوند. بلاتکلیفی یا عدم توجه به امیدها دوباره دعوای اصلی کمیته ملی المپیک و فدراسیون فوتبال خواهد شد؟ فدراسیون فوتبال با معرفی حمید استیلی به عنوان مدیرفنی آغازگر جنگ شده است. آخر اگر قرار است تعامل و تفاهمی باشد، این انتخاب برای چیست؟ روی چه معیاری و بر اساس کدام آمار موفقیت این انتخاب صورت گرفته است. انتخاب استیلی باید بعد از جلسه با کمیته ملی المپیک و رسیدن به نقطه تفاهم صورت میگرفت تا کمیته ملی المپیک دچار یک آچمز انتخابی نشود. اگر انتخاب سرمربی از سوی کمیته ملی المپیک صورت گرفت و سرمربی مورد نظر از هر نظر بالاتر از انتخاب مدیرفنی قرار گرفت، چه میشود؟ فدراسیون فوتبال بازی را زود شروع کرد، یعنی قبل از شلیک استارت تفاهم! کمیته ملی المپیک صالحیامیری باید برای خط بطلان کشیدن بر این حرکت، بازی را از صفر شروع کند و هیچ انتخابی را فعلاً نپذیرد تا حرکت دو طرف برابر و آگاهانه پیش برود. اگر قرار است امیدها در بازیهای آسیایی حضور یابند، بهتر است تمام مسئولیت آن را به کمیته ملی المپیک بسپارند که فارغ از زد و بندهای رایج دایره بیرونی فوتبال بتواند انتخابات خود را با مطالعه انجام دهد. اگر مسئولیت کاروان اعزامی به بازیهای اندونزی به عهده کمیته ملی المپیک است، اجازه بدهید این کمیته برنامه خود را اجرایی کند و مشکلات تکراری دورههای گذشته مطرح نشود و مسیر برای تیم ملی امید هموار باشد. اگر هم قرار است فدراسیون فوتبال در این مورد تصمیم بگیرد و مسئولیت تمام جوانب آن را بپذیرد، چه بهتر اما زودتر که زمان نداریم. امیدواریم این مشکل تاریخی برای تیم امید از هر طرف که صلاح است، حل شود و این کاروان به سلامت به اندونزی برود.