صعود ۳ تیم از ۴ تیم یعنی موفقیت ۷۵ درصدی فوتبال ایران اما این آمار نباید باعث فریبمان شود و تصور کنیم فوتبالمان به ثبات رسیده و در رده باشگاهی هم میتوانیم آقای آسیا باشیم.
لیاقت و قابلیتهایش را داریم اما از لحاظ زیرساخت و امکانات هنوز از آسیا عقب هستیم و اگر قرار باشد صعود همزمان پرسپولیس، استقلال و ذوبآهن فریبمان بدهد و باعث درجا زدن باشگاههای ما باشد، شیرینی این پیروزیها، در آینده به کام ما تلخ خواهد شد.
حقیقت این است که بخشی از این صعود را باید به پای غیرت فوتبالیستهای ایرانی و توانمندی مربیان تیمهایمان نوشت که بالاتر از داشتههای فنی و سختافزاری فوتبال ایران ظاهر شدند و روی ضعفهای این فوتبال که باشگاههایش هنوز بیشتر به تیم شباهت دارند تا باشگاه، سرپوش گذاشتند.
از صعود همزمان ۳ تیم ایرانی خوشحالیم اما هنوز راه درازی تا رسیدن به استانداردهای حرفهای داریم. این راه را باید بدون غرور طی کنیم، بدون خودفریبی وگرنه موفقیتهایمان در سطح باشگاهی مثل قبل جرقهوار خواهد بود و تداومی نخواهد داشت.