در آخرين ديداري كه جهانبخش براي آلكمار به ميدان رفت اما فقط هتتريك او نبود كه مايه شور و هياهو در ورزشگاه شد.
جهانبخش از نظر فني بازيكني پا به توپ است؛ بازيكنان پا به توپ هرگز در انتظار گرفتن توپ يا يك پاس ساده نميدانند. جهانبخش در حمل توپ، حركت از كنارهها و شوت به دروازه حريف هم استاد است؛ به ندرت اين خاصيت را در همه مهاجمان ميبينيم؛ عليرضا جهانبخش يك استثناست؛ او وقتي در داماش بازي ميكرد، فقط بخشي از اين استعداد ذاتي را به نمايش گذاشت اما خلاقيت اين بازيكن زماني ظهور كرد كه به ليگ هلند رفت.
مربياني كه اصرار دارند ليگ ايران هيچ تفاوتي با ليگهاي اروپايي ندارد و بازيكناني كه در ليگ ما توپ ميزنند از هر نظر كه فكر ميكنيد شبيه بازيكنان اروپايي هستند كافي است تفاوتهاي فني جهانبخش را به طور واضح ببينند...
حالا فوتبال ايران پس از سالها صاحب بازيكني شده كه ميتواند نمايندهاي شايسته در يك ليگ معتبر اروپايي باشد.
جهانبخش نه فقط به دليل پا به توپ بودن و ويژگيهاي فنياش كه به دليل باجنبه بودن و حفظ شخصيت يك بازيكن صاحب سبك با ديگران تفاوت دارد.
در ليگ هلند شايد موفقيت يك بازيكن به سادگي ممكن باشد. جهانبخش موقعيت مطلوب فعلي را مديون زحماتش در تمرينات است اما محبوب شدن در يك ليگ اروپايي براي بازيكن ايراني كار آساني نيست.
تشويقهاي ممتد و دلانگیز تماشاگران آلكمار و توجه ويژه به عليرضا نشان ميدهد فوتبال ايران آن مهاجم جنگنده و موفقي كه سالها دنبالش بود را سرانجام پيدا كرده است...
