به گزارش خبرورزشی، آشفتگیهای اخیر در تیمهای ریشهدار فوتبال ایران، گریبان راه آهن تهران را هم گرفت. تیمی که قدمتی حدود ۸۰ سال دارد، پس از نتایج ضعیفی که طی چند سال اخیر به دست آورده به لیگ دسته دو سقوط کرده است. بهترین دست آورد ۱۰ سال گذشته این تیم، صعود به فینال جام حذفی در فصل ۸۸-۸۷ بود که البته با حرف و حدیثهایی مبنی بر نحوه قرعهکشی و همچنین وضعیت داوری، با پیروزی تیم اصفهانی ذوب آهن به پایان رسید.
راه آهن تیمهای پایه خوبی داشت و در واقع یک تیم بازیکنساز بود. این تیم در یک دهه اخیر، فوتبالیستهایی مثل امید عالیشاه، علیرضا محمد، علیرضا نورمحمدی، مجتبی زارعی، مهرداد کفشگری، احمد جمشیدیان و داود حقی را به فوتبال معرفی کرد. راه آهن همچنین اولین تیم فوتبالی است که از طریق سازمان خصوصی سازی، انتقال داد شد. با پیگیریهای محمد حسن انصاریفرد، مدیر عامل وقت باشگاه، راه آهن در سال ۹۰ به مالک شخصی منتقل شد اما در تیرماه سال ۹۱ شرکت هلدینگ سورینت که مالک آن بابک زنجانی بود این تیم را خرید.
باشگاه راه آهن که جزو اموال بابک زنجانی محسوب میشد، پس از دستگیری او به دادستانی تهران واگذار شد تا آنها با فروش این باشگاه، بخشی از بدهیهای زنجانی را بپردازند. پس از آن دادستانی این تیم را به شرکت آرایشی و بهداشتی کیانآرا که تحت نظر هلدینگ یزدان بود، واگذار کرد اما پیمان کیانیان مالک این باشگاه نتواست بدهیهای راه آهن را پرداخت کند و دادستانی تیم را از او پس گرفت.
به نظر میرسد که رو به انحلال رفتن تیمهای ریشهدار در فوتبال ایران به یک مساله عادی تبدیل شده است. با این روند آیا راهآهن هم سرنوشتی مثل پاس، صبا، برق شیراز و ابومسلم خواهد داشت؟ مسئولیت پذیری در قبال تیمهای فوتبال که سرمایه کشور هستند بر عهده کدام نهاد و سازمان است؟ این که شخصی از جانب دادگاه مفسد اقتصادی است، دلیل نمیشود که یکی از داراییهایش که تیم راه آهن ۸۰ ساله است به امان خدواند رها شود.
