در بالای جدول اما شرایط خیلی خیلی فرق میکند. سه تیم ذوبآهن، استقلال و سایپا برای کسب مقام نایب قهرمانی میجنگند و برایشان هم دومی از اهمیت ویژهای برخوردار است. حال اینکه استقلال در جام حذفی فینالیست شده و میتواند به گرفتن سهمیه و قهرمانی در حذفی امیدوار باشد، جای خود ولی برای شفر جای بسی خوشحالی دارد که هم جام حذفی را ببرد و هم رتبه نایب قهرمانی را و لذا افکار خود را فقط به جام حذفی معطوف نکرده است. در چنین شرایطی، حساسیت بازیهای هفته سیام به اوج خود میرسد و مدعیان نایب قهرمانی را برای ۹۰ دقیقه پایانی تا دندان مسلح میکند.
اما اینکه داوریها در این هفته پایانی چگونه خواهد بود، سؤالی است که نمیتوان پاسخ درستی برای آن پیدا کرد. متأسفانه این روزها هر مدیری، مربیای و بازیکنی وقتی ناکام میشود، تمام کاسه و کوزهها را سر داوری میشکند و دیواری کوتاهتر از شخص داور پیدا نمیکند. نه اینکه داوران ما اشتباه ندارند و در کارشان ایرادی دیده نشده، اما ۹۰ دقیقه راه رفتن روی مغز داور و کمکهایش کنار زمین باعث میشود ضریب اشتباهات آنها بالاتر برود و با از دست دادن تمرکز خود نتوانند آنطور که باید و شاید قضاوت کنند و شاید هم با یک اشتباه تأثیرگذار سهوی سرنوشت نایب قهرمانی را مشخص نمایند. لذا چه خوب میشود اگر مسئولان و دستاندرکاران سه تیم مدعی نایب قهرمانی و سه تیمی که رقیب آنها هستند، بر احساسات خود چیره شوند و بازی را تا پایان ۹۰ دقیقه با آرامش دنبال کنند و اجازه دهند این هفته هم بدون تشنج و جنجال به پایان برسد و خیال همه هواداران و عوامل فوتبالی راحت شود. چه خوب است در این هفته پایانی روی مخ داوران و کمکداوران پیادهروی نکنیم.
