به گزارش خبرورزشی ، این گفته مدیرعامل باشگاه بادران در کنفرانس مطبوعاتی این باشگاه زیر اعتراض او به جلوگیری از حضورش در ورزشگاه مدفون ماند و هیچ ذهن پرسشگری سراغ چرایی موضوع نرفت. شهره موسوی، تنها بانوی مدیرعامل در سطح اول فوتبال ایران، آن روز لابهلای حرفهایش گفت: «مدیرعامل باشگاه هستم اما به عنوان یک زن حق ندارم به ورزشگاه بروم و بازی تیم خودم را ببینم.» این گفته برای تمام رسانههای داخلی و خارجی جذابیت داشت تا یک بار دیگر به موضوع ممنوعیت حضور بانوان در ورزشگاهها بپردازند اما حرف مهمتر همان بود که متأسفانه هیچ توجهی برنینگیخت!
فدراسیون فوتبال نمیتواند از بخش خصوصی مقابل دولت دفاع کند... فدراسیون اگرچه تمایل دارد این حصار دولتی را بشکند و فوتبال باشگاهی را از انحصار وزارتخانهها، ارگانها و سازمانهای دولتی خارج کند و بخش خصوصی را در تیمداری و باشگاهداری به کار بگیرد اما در عمل وقتی پای حفاظت از منافع بخش خصوصی وسط میآید، فدراسیون از استیفای حق خصوصیها عاجز است و ناخواسته تسلیم اراده و قدرت و نفوذ باشگاههای دولتی میشود. این هم تقصیر فدراسیون نیست، زور دولتیها زیاد است. از یک سو، صاحبمنصبان ورزش بخش خصوصی را به باشگاهداری دعوت میکنند و از آنها میخواهند وارد ورزش شوند و از سوی دیگر هرگاه باشگاههای خصوصی روبهروی باشگاههای دولتی قرار میگیرند، فدراسیون به ناچار طرفدار دولت میشود. مالک یک باشگاه خصوصی به خبرورزشی میگوید: «برای ما کارت دعوت میفرستند که به فوتبال بیایید، ما را به هزینه در فوتبال ترغیب میکنند، آن هم هزینهای که هیچ برگشتی ندارد ولی آنجا که باید مدافع حقوق ما باشند مقابل باشگاههای دولتی کوتاه میآیند. میدانید چرا؟ چون مثلاً اگر با تیم صنعتی بازی داشته باشیم، وزیر صنایع تماس میگیرد، نماینده مجلس فلان منطقه تماس میگیرد.»
مدیرعامل یک باشگاه خصوصی دیگر اما بحث را به سمت و سوی تازهای میبرد؛ «ببخشید، اینکه فدراسیون نمیتواند از حق بخش خصوصی دفاع کند، یک بحث است و اینکه خودمان هم به فکر دفاع از منافعمان نیستیم یک بحث دیگر... ما میتوانیم کانون یا اتحادیه باشگاه خصوصی داشته باشیم و حتی لیگ را هم خودمان برگزار کنیم!»
پیشنهاد بدی نیست اما مگر در حال حاضر فوتبال ایران سازمان لیگ و اتحادیه باشگاهها ندارد؟ اگر شما هم این سؤال به ذهنتان رسیده، حتماً پاسخ یک کارشناس خبره حقوقی را بخوانید؛ «این اتحادیهای که در حال حاضر فعالیت دارد، اتحادیه مدیران باشگاههاست که دوستان در سربرگ و مکاتباتشان، واژه مدیران را حذف کردهاند. آنها نه میخواهند و نه میتوانند از حقوق اعضای خود دفاع کنند. خیلی که هنر داشته باشند شب عید به باشگاهها نامه بزنند و برای پرداخت حقوق و عیدی کارمندان خودشان پول بخواهند! این سازمان لیگ هم غیرقانونی است، سازمان لیگ باید زیر نظر اتحادیه باشگاهها باشد نه زیر نظر فدراسیون فوتبال... در تمام دنیا باشگاهها برگزارکننده لیگهای حرفهای هستند و فدراسیون به امور ملی رسیدگی میکند و هیئتها هم وظیفه برگزاری رقابتهای آماتوری در سطح منطقه را دارند اما در ایران، هیئتهای فوتبال چون در مجمع حق رأی دارند، فدراسیون آنها را در برگزاری لیگ دخالت میدهد و حتی نامهای که باید برای باشگاه بفرستد را به هیئت فوتبال استان آن باشگاه ارسال میکند. این کار خلاف قانون است. باشگاهها مجوز خود را از کمیسیون ماده 5 ورزش و جوانان میگیرند و طبق قانون تجارت به ثبت میرسند و اصلاً زیرمجموعه هیئت فوتبال نیستند.» این کارشناس حقوقی، باشگاههای خصوصی را به راهاندازی یک اتحادیه مستقل دعوت میکند؛ «بخش خصوصی پول را وارد چرخه فوتبال میکند، در لیگ حاضر میشود، برای فدراسیون و سازمان لیگ امکان کسب درآمد به وجود میآورد، بدون آن که خودش سهمی از این درآمد داشته باشد. مالکان و مدیران باشگاههای خصوصی میتوانند اتحادیهای را به ثبت برسانند و بعد خواهان برگزاری لیگ شوند.» به نظر میرسد تنها راه احقاق حق باشگاههای خصوصی همین باشد. همین که اتحادیهای برای خودشان راه بیندازند اما این روزها باشگاههای خصوصی به جای آن که کنار هم بایستند، روبهروی هم هستند و انرژیشان صرف جنگ و جدل بیهوده میشود. آیا بخش خصوصی فقط وظیفه دارد پول وارد چرخه فوتبال کند و مجلس گرمکن فوتبال باشد؟ حالا که نه صدا و سیما حق پخش فوتبال را میدهد تا بخشی از هزینههای باشگاههای خصوصی در قالب درآمد حق پخش جبران شود، نه قانون کپیرایت وجود دارد تا باشگاههای خصوصی حداقل از فروش محصولات خود به درآمد برسند و نه سهم باشگاهها از بلیتفروشی و درآمدهای تبلیغاتی (تبلیغات محیطی و تبلیغات روی پیراهن و...) رقم قابل توجهی است، راهاندازی اتحادیه باشگاههای خصوصی میتواند قدم اول برای احقاق حق بخش خصوصی باشد. اگر بخش خصوصی ایستاده تا دولتیها یکی پس از دیگری کنار بروند و ابتکار عمل را دودستی به خصوصیها بسپارند، سخت در اشتباه است. فوتبال با تمام دردسرهایش آنقدر جذابیت آشکار و پنهان دارد و به حدی در مناسبات سیاسی و اقتصادی تأثیرگذار است که هرگز سازمانهای دولتی حاضر نمیشوند به راحتی میدان را به نفع بخش خصوصی خالی کنند. داشتن اتحادیه، یک شروع خوب برای حرکت به سمت خصوصیسازی واقعی فوتبال است. حذف مدیران هزینه و به صرفه شدن فوتبال، گامهای بعدی در راه رسیدن به یک فوتبال خودکفا و سودده به جای این فوتبال بدهکار، ورشکسته و عقب نگه داشته شده خواهد بود... طولانیترین مسیرها همیشه با برداشتن قدم اول آغاز میشود.
کارشناسان پاسخ میدهند
امکان تشکیل اتحادیه باشگاههای خصوصی وجود دارد؟
حالا که فدراسیون فوتبال به دلیل قدرت عوامل غیرفوتبالی و نفوذ سازمانهای دولتی و غیردولتی قادر به دفاع از منافع باشگاههای خصوصی در قبال باشگاههای دولتی نیست و البته در عوض، این اراده و اشتیاق را دارد که به بخش خصوصی در فوتبال پر و بال بدهد و مایل به جذب بخش خصوصی است، آیا راهاندازی اتحادیه باشگاههای خصوصی میتواند به خصوصیسازی واقعی فوتبال کمک کند. در تکمیل پرونده امروز خبرورزشی، کارشناسان و صاحبنظران به این پرسش پاسخ دادهاند...
هوشنگ نصیرزاده: ما از این طرح استقبال میکنیم
هوشنگ نصیرزاده، مدیرعامل باشگاه گسترش فولاد تبریز میگوید: «ما قطعاً از این کار استقبال میکنیم. قانون به باشگاههای خصوصی این اجازه را میدهد که کانون یا اتحادیه داشته باشند. شاید در شروع تعداد زیادی عضو این تشکل نشوند اما در ادامه، با این روند که تعداد باشگاههای خصوصی رو به افزایش است، بقیه باشگاهها هم به این اتحادیه میپیوندند.»
ایزد سیفا...پور: باید به فکر خودمان باشیم
ایزد سیفا...پور، مدیر تیم فوتبال باشگاه بادران تهران میگوید: «متأسفانه هیچ گونه حمایتی از باشگاههای خصوصی نمیشود. تیمهای دولتی به راحتی هزینه میکنند. بحث ناتوانی فدراسیون در دفاع از حق خصوصیها مقابل دولتیها را اولین بار خانم موسوی، مدیرعامل بادران مطرح کرد و قطعاً ما از راهاندازی این اتحادیه حمایت خواهیم کرد. ما به عنوان بخش خصوصی باید به فکر منافع مشترک خودمان باشیم.»
قاسم حسنزاده: چرخ فوتبال را ما میچرخانیم
قاسم حسنزاده، مالک باشگاه خونهبهخونه بابل میگوید: «بخش خصوصی پول را وارد فوتبال میکند و باعث رونق اقتصادی این رشته ورزشی میشود اما در تصمیمگیریها هیچ نقشی ندارد. تا چه وقت قرار است چرخ فوتبال را ما بچرخانیم و تصمیمهای فوتبال را دیگران بگیرند؟ راهاندازی این اتحادیه مثل هر کانون و اتحادیه دیگری قانونی است و باید هرچه سریعتر به فکر تشکیل آن باشیم.»
علی امیری: آینده فوتبال متعلق به ماست
علی امیری، مدیرعامل باشگاه نساجی مازندران میگوید: اگرچه هنوز هم برخی سازمانهای دولتی در قبال خصوصی شدن فوتبال مقاومت میکنند اما آینده فوتبال ایران متعلق به بخش خصوصی است. فوتبال برای نجات از خطر تعطیلی، ورشکستگی و بدهکاری نیاز دارد تبدیل به یک صنعت سودده شود و اولین ابزار این اتفاق هم خصوصی شدن است. ما از تشکیل اتحادیه باشگاههای خصوصی حمایت میکنیم.»
مهدی تاج: دوستان کملطفی میکنند
مهدی تاج رئیس فدراسیون فوتبال اما میگوید: «ما همیشه حامی بخش خصوصی بودهایم. بارها گفتهایم افزایش تعداد تیمهای خصوصی به نفع فوتبال است و هرگز از تیمهای دولتی در قبال تیمهای خصوصی حمایت نکردیم و شرایط را به گونهای مهیا کردیم که همیشه فضای رقابت عادلانه باشد. قطعاً از راهاندازی اتحادیه یا کانون باشگاههای خصوصی هم در چارچوب قانون حمایت میکنیم. متأسفانه گاهی اوقات دوستان کملطفی میکنند و خدمات فدراسیون را نمیبینند.»
