١-شفر كه پيش از اين دوبار صابون قلعهنويى به تنش خورده بود، حتى پس از «سوپرگل» مامه تيام، بىخيال تمركز مردانش نشد و در واقع استقلال، دفاعىترين بازىاش را همچنان ادامه داد!
ترس شفر، بابت گزيده شدن از هر سياه و سپيدى، هنگام مصدوميت رامين سهرابيان ديدنى بود! مرد آلمانى، قبل از همه و زودتر از بقيه، شدت وخامت آسيب سهرابيان را ديد و به آن پى برد! با چه حدت و با چه پيگيرى هم!
شفر مىدانست كه پيش از اين دو بار، در دقايق موسوم به «امير تايم» بازى را تقديم حواسجمعى ذوبآهن كرده است، پس دنبال اين بود كه ماجرا برايش تكرار نشود!
شفر بايد گل نمىخورد، آنهم در غياب اميد ابراهيمى و داريوش شجاعيان! لطف حركات دفاعى استقلال در اين بود كه توپ را مال خود مىخواست و با دفع توپ و «بزنبره»، حريف را سواره و خود را پياده نمىخواست!
***
خيال شفر، راحت نيست! نحوه بازى دو تيم، گواهى مىدهد بر پيشآمد هر نوع اتفاقى!
جپاروف، مكمل تيام
٢- سه گله شدن استقلال كه با تكمهاجمى به نام تيام بازى مىكرد، شاهكار بازى اين تيم بود! حتى در ارائه يك بازى دفاعى، تيم شفر، براى گل زدن هم فكر و انديشه داشت و هم راهكار!
مامه تيام، تنها بود ولى كمكار و از بازى بيرون رفته، نبود! تيام بايد به اجراى تاكتيكىترين بازى خود دست مىزد و چنين هم كرد! در جاگيرى دقيق، در زدن ضربه آخر هدفشناس!
استقلال را تيمى ديدهايم كه «بازىمحور» بازى مىكند! حركات منجر شده به پا به توپ شدن جپاروف، حفظ توپ و دريبل جپاروف و سپس پاس به عقب او، كه تيام را در نقطه مطلوب ديد، اوج بازى گروهى و بهترين پرده از يك سلسله حركات منطقهاى بود!
آرى، تيام ديدنى پا به توپ مىشود ولى آنچه از جپاروف ديديم هم شاهكارى از عملكرد فردى، در خدمت يك مجموعه تيمى بود! فرشيد اسماعيلي هم در اين دايره، از مردان كليدى استقلال بود!
***
شفر كه بىقرارترين مرد ميدان بود، مردانش را خونسرد، حواسجمع و ششدانگ مىخواست! استقلال عصبى، هم بازى را مىباخت و هم مسابقه را واگذار مىكرد! نبرد شفر- امير در حساسترين نقطه به سود شفر تمام شد!
چه بردى!
٣- استقلال برد و خيالمان از جانب شفر و مردانش راحت است كه در ليگ آسيا، بهترين نمايش خود را ارائه مىكنند!
استقلال ديگر آن تيم نيست كه براى برنده شدن، به خودزنى رو مىآورد و فوتبالش را خراب مىكند! تيم شفر، نتيجه را از دل بازى استخراج مىكند! شاهد اين ادعا، همين مسابقه آخر كه هم خودش بازى كرد و خوب هم بازى كرد و هم مجال بازى كردن و بر ميدان مسلط شدن را از حريف گرفت! حريفى «بدقلق» و بازىخرابكن و حريفآزار، به نام ذوبآهن!
«گربه سياه هميشگى، انگار كه دم حجله» كارش ساخته شده باشد! استقلال سختترين پيكارش را برد، آنهم چه بردنى! با بهترين تدابير و با مناسبترين راهكارهاى تاكتيكى كه بدلى بود براى بازى تقابلى ذوب! براى بازى تأخيرى و دردسرآفرين مردان امير!
اشكال وارد بر تيم امير اين بود كه به تيمى چغرتر و به تيمى باارادهتر، برخورد كرد! در يك كلام، زور «امير» نرسيد! هر كار كرد، تيغش نبريد!
***
استقلال برد! ذوبآهن هم مىتوانست برنده باشد! به شرط آنكه شفر هم مثل اميد ابراهيمى و داريوش شجاعيان، حق بازى نداشت!
