هر چند آنچه کیروش در قالب حمایت توقع داشت، حمایت کلامی و زبانی نبود و کارلوس دوست داشت ملیپوشان به جای بازی در تیمهای باشگاهیشان، در تمرین تیم ملی حاضر شوند اما همین حمایت زبانی شفر از تیم ملی نشان میدهد مرد آلمانی قواعد بازی را خوب بلد است و به عنوان کسی که سابقه مربیگری در سطح ملی دارد، اهمیت تیم ملی را خوب درک میکند.
به همان شکل که بازیکن از دل باشگاه برای تیم ملی ساخته میشود، موفقیت تیم ملی هم برای باشگاهها انگیزه ایجاد میکند. وقتی یک تیم ملی خوب و موفق داشته باشی، بازیکن دوست دارد با درخشش در تیم باشگاهیاش پیراهن آن تیم ملی را بپوشد و سود این انگیزه نصیب مربی باشگاهی هم میشود.
شفر این را میداند که به ملیپوشان استقلال میگوید: «به اردو بروید، فقط به تیم ملی فکر کنید، تلاش کنید مسافر روسیه شوید، از جام جهانی لذت ببرید و وقتی برگشتید، با تمام وجودتان برای استقلال بازی کنید.»
شفر با این تفکر حرفهای و با اعتقاد به رابطه برنده - برنده میان تیم ملی و باشگاهها، برای فوتبال ما نعمت است. از شفر نمیتوان توقع داشت منافع خودش و باشگاهش را فدای منافع تیم ملی کند ولی همین که قاعده بازی را رعایت میکند تا رابطه تیم ملی و استقلال رابطه دوسر برد و دوسر سود باشد، استقلال را در میان باشگاههای ایرانی در موقعیت ممتازتری قرار میدهد.
