به گزارش خبرورزشی ،روزهای اول این همکاری برای کسی مهم نبود، تراکتور در لیگ ۲ بازی میکرد و اصلاً اهمیت نداشت نام سرمربیاش واسیلیگوداست یا واسیلیگوجا یا واسه گودا اما همین که تراکتورسازی را به سطح اول فوتبال ایران و مقام سومی لیگ رساند، همه دوست داشتند خیلی بیشتر این سبیلوی دوستداشتنی را بشناسند!

مردی که موقع تماشای فوتبال، عادت داشت به جای ایستادن کنار زمین یا نشستن روی نیمکت، زانوی پای راست خود را روی زمین بگذارد و به حالت نیمه نشسته و نیمه ایستاده تراکتورسازی را هدایت کند.

عینکی با شیشههای دودی، سبیلی پرپشت، اورکت آمریکایی و اخمهای همیشگی، واسیلی گوجا را بیشتر شبیه مارکسیستها و کمونیستها نشان میداد تا یک سرمربی فوتبال اما این مهندس رومانیایی و تکنسین فنی تراکتور، واقعاً یک سرمربی بود، کسی که به درستی معمار فوتبال تبریز لقب گرفت و کریم باقری، حسین خطیبی، سیروس دینمحمدی و ستارههای سرشناس دیگری را به فوتبال ایران معرفی کرد.

گوجا ۳ مقطع سرمربی تراکتورسازی بود. سالها قبل از ظهور پدیده تونی اولیویرا که تبریزیها به او لقب عمو سبیلو داده بودند، در تبریز اهالی فوتبال گوجا را در حد پرستش دوست داشتند و درست به دلیل همین علاقه، باورش سخت است که تبریز از فوت واسیلی خبر نداشت.

واسیلی مرداد 95 برابر با آگوست 2016 در رومانی در سن 61 سالگی درگذشت. او سالهای پایانی عمرش برای دوستان و نزدیکان خود از خاطرات خوش زندگی و کار در تبریز حرف میزد. گوجا دهه 70 وقتی برای بار دوم سرمربی تراکتور شد، از ذوبآهن اصفهان هم که یک تیم صنعتی بود، پیشنهاد داشت ولی برای او زندگی در ایران فقط در تبریز خلاصه میشد. دهه 80 وقتی تبریزیها برای بار سوم سراغش رفتند، حرفی زد که هنوز در گوشمان میپیچد... وقتی خبرنگار از او پرسید خوشحال و متعجب نیستید که تبریزیها با گذشت این همه سال، هنوز شما را فراموش نکردهاند؟ جواب داد: «نه، من هم بعد از این همه سال، آنها را فراموش نکرده بودم. مردم تبریز مثل هممحلهایهای من هستند. وقتی در خیابان قدم میزدم، آنها با لبخند پذیرای من بودند. هنوز تک تک آن لبخندها را در ذهن دارم.»

ببخشید واسیلی، ما تو را فراموش کرده بودیم. ما به اندازه تو، بامعرفت نبودیم ولی آن قیافه پرابهت، هنوز در خاطرمان است.

گوجا: ناراحتم، کاش من را هو میکردند

از واسیلی یک خاطره جالب داریم، از روزهایی که بار سوم سرمربی تراکتور شده بود، همان روزها که چه میبرد و چه میباخت، تشویق میشد... سالهای ابتدایی دهه 80 بود و واسیلی مثل سابق خوب نتیجه نمیگرفت ولی تشویق میشد. خبرنگار روزنامه برای مصاحبه با او تماس گرفت و پرسید چه حسی داری از اینکه بازی ۲ بر صفر برده را با مساوی 2-2 عوض کردی ولی مردم باز تو را تشویق کردند؟ جواب داد: «ناراحتم، کاش من را هو میکردند. این حمایتها اذیتم میکند. اگر بد نتیجه بگیرم، خودم میروم...» و رفت...

بازیکنان پیشین تراکتورسازی پاسخ میدهند

چرا تبریز از مرگ معمار فوتبالش بیخبر بود؟

*فوت واسیلی گوجا، سرمربی اسبق تراکتورسازی تبریز، در زادگاهش رومانی خبری بود که ظاهراً ۲ سال دیر به دست اهالی فوتبال ایران رسید. زمانی که هواداران تراکتورسازی خواهان بازگشت این مربی به فوتبال تبریز شده بودند اما خبر رسید واسیلی، معمار فوتبال این شهر، دو سال پیش فوت کرده است. اینکه چرا تبریزیها و در کل اهالی فوتبال از مرگ واسیلی گوجا بیخبر بودند، سؤالی است که آن را با تنی چند از بازیکنان پیشین تراکتورسازی مطرح کردیم. این صحبتها را بخوانید.

حسین خطیبی: فوتبال تبریز به گوجا مدیون بود

حسین خطیبی، مهاجم اسبق تراکتورسازی تبریز، در این خصوص گفت: نمیدانم چه بگویم! از شنیدن خبر فوت واسیلی گوجا ناراحت شدم. فوتبال تبریز خیلی به واسیلی مدیون بود. متأسفانه ما از شرایط زندگی او خبر نداشتیم. یعنی هیچکس خبر نداشت که او دو سال پیش فوت کرده و من از طریق خود شما متوجه شدم. به هر حال وقتی واسیلی از تبریز رفت، دیگر خبری از او نشد. ما هم درگیر کار و زندگی بودیم. حتی باشگاه هم بیخبر بود. نمیدانم چه بگویم. واقعاً خبر فوتش ناراحتکننده بود.

حسین کریمی: آخرین بار ۲ سال پیش با او حرف زدم

حسین کریمی، مدافع اسبق تراکتورسازی تبریز، در این خصوص گفت: من بهترین دوران فوتبالم را در تراکتورسازی با واسیلی گوجا سپری کردم. تراکتور در عرض دو، سه سال کار کردن با واسیلی حدود ۵ بازیکن به تیم ملی داد. اتفاقاً من تا همین اواخر با واسیلی در تماس بودم و از حال و احوالش خبر داشتم ولی متأسفانه دو، سه سال بود که نمیدانستم چه میکند و حالا شنیدم فوت کرده است. او خیلی به فوتبال تبریز خدمت کرد و فوتبال آماتور ما را به فوتبال حرفهای تبدیل کرد. من حداقل خوشحالم که بیشتر از هرکس با او تماس داشتم.

سیروس دینمحمدی: واقعاً شوکه شدم

سیروس دینمحمدی، هافبک پیشین تراکتورسازی گفت: واقعاً از شنیدن خبر فوت واسیلی گوجا شوکه شدم. گفته بودند دچار بیماری شده ولی اینکه فوت کرده را خبر نداشتم. بله در تبریز هم کسی نمیدانست این مربی بزرگ و یک انسان واقعی دیگر در بین ما نیست. من که از تراکتورسازی رفتم، دیگر از واسیلی گوجا خبر نداشتم. به هر حال ما به تهران آمدیم و زندگی جدید شروع کردیم اما قبول دارم باید از طریق باشگاه خبردار میشدیم او چه میکند. اگرچه خود باشگاه تراکتورسازی هم از فوت واسیلی بزرگ خبر نداشت.

اسماعیل حلالی: باشگاه تراکتورسازی باید پیگیری میکرد

اسماعیلی حلالی، هافبک - مهاجم اسبق تراکتورسازی تبریز گفت: من سال 75-74 شاگرد واسیلی گوجا بودم. او یک جنتلمن به تمام معنی بود و سیاهبازی انجام نمیداد. کاملاً رک بود و ایراد بازیکن را به خود طرف میگفت نه اینکه سیاهبازی کند. من بازیکن بودم و طبیعی بود که وقتی به تهران آمدم، از سرمربی تراکتور بیخبر باشم ولی آیا این وظیفه باشگاه تراکتورسازی نبود که بداند مربی پرسابقهاش چه میکند؟ باشگاه باید این مسائل را دنبال میکرد وگرنه ما از کجا باید میدانستیم که واسیلی فوت کرده است.

علیاکبر استاداسدی: شنیده بودم مریض شده اما...

علیاکبر استاداسدی، مدافع اسبق تیم ملی، در مقطعی کوتاه با واسیلی گوجا کار کرده بود. او گفت: قرار بود تراکتورسازی راهی جام میلز هندوستان شود. واسیلی گفته بود استاداسدی، اصغرخانی و... را به عنوان یار کمکی جذب کنید. من هم شدم بازیکن شماره 4 تراکتور و اتفاقاً قهرمان جام میلز شدیم. خدا رحمتش کند. مربی بادانش و مرد مهربانی بود. من شنیده بودم مریض شده ولی متأسفانه خبر نداشتم فوت کرده است. شاید این کملطفی از طرف ما بود که نمیدانستیم معمار فوتبال تبریز چه شرایطی داشته است.