به گزارش  خبرورزشی ، همه ما از خط خوردن سیدجلال حسینی و وریا غفوری تعجب کردیم. البته انتظاری هم نداشتیم که سیدحسین حسینی به خاطر نیمکت نشینی در استقلال و کاوه رضایی که حتی در اوج به تیم ملی دعوت نمی شد، به همراه ملی پوشان به اردوی ترکیه بروند اما کاپیتان پرسپولیس و ستاره استقلال باید در تیم ملی حاضر می شدند.

به دلایل خط خوردن این دو نفر کاری نداریم اما جو عجیبی علیه کادرفنی تیم ملی رقم خورده که ادامه انتقادات بابت خط خوردن سیدجلال و وریا را خطرناک جلوه می دهد.

ناسلامتی ما روز 25 خردادماه باید در جام جهانی مقابل مراکش یک بازی حیاتی انجام بدهیم که شکست در آن، رنگ باختن همه آرزوهای مان است اما جو امروز فوتبال را ببنید؟ همه یا به کی روش توهین می کنند، یا صدای اعتراض شان را به آسمان بلند کرده اند.

انگار نه انگار که کی روش طی 7 سال گذشته، با هر بازیکنی که بوده، بهترین عملکرد را در تیم ملی داشته است. یادمان نرود که ما با هاشم بیک زاده، مهرداد پولادی، رضا حقیقی، رحمان احمدی و... که در باشگاه خودشان هم مورد انتقاد بودند، راهی جام جهانی شدیم و همین پولادی در بازی با آرژانتین، ستاره زمین بود.

یادمان نرود که قالب تاکتیکی تیم کی روش به گونه ایست که هیچ احتیاجی به بازیکنان نامی ندارد و یک فوتبالیست گمنام مثل احمد عبدالله زاده توانایی فنی و نمره آنالیز بالاتری نسبت به ستاره های لژیونر تیم ملی گرفت. بله! بحث در مورد سازماندهی تیمی و قالب تاکتیکی است.تعاریفی که در فوتبال ایران معنای خاصی ندارد چون اینجا، همه فقط نام ستاره ها را می دانند و چیزی از علم فوتبال یا نمی دانند و یا به نفع شان نیست که بدانند.

در این سال ها، هر وقت کی روش یک لیست ارائه کرد، همه به او معترض شدند اما هیچ کس عملکرد بهترین تیم آسیا در رقابت ها با همین لیست ها و بازیکنان را ندید. هر وقت تیم کی روش در یک مسابقه پیروز شد، همه در آن برد به دنبال سهم خود بودند اما قبل از هر پیروزی کمترین حمایت از کی روش و تیمش می شد.

امروز هم، جوی به وجود آمده که خیلی ها از تیم ملی انتقاد می کنند و لحن انتقادات هم به «آقای دلال، هیچ غلطی نمی توانی بکنی، دلال موزامبیکی و...» تنزل یافته است. منتقدان طوری رفتار می کنند که انگار همه دنیا دچار اشتباه هستند و فقط آنها حرف درست را می زنند.

همین جوی که امروز برای کی روش ساخته شد، همین دو، سه هفته قبل علیه برانکو ایوانکویچ ساختند آن هم به خاطر اینکه به محسن مسلمان بازی نمی دهد. البته برانکو نیز برخلاف ایرانی ها، احساساتی نشد و کاری که فکر می کرد درست است انجام داد؛ بدون مسلمان، تیمش را قهرمان لیگ کرد و به جمع 8 تیم پایانی لیگ قهرمانان آسیا 2018 برد. همین منتقدان، آن روز به برانکو تاختند، امروز به کی روش و فردا به یک مربی خارجی دیگر که می خواهد راه موفقیت آمیز خودش را برود!

نویسنده: کاوه علی اسماعیلی