به گزارش خبرورزشی ، خبرنگاران مدام میگویند آیا او ناامید است؟ كارلوس پاسخ میدهد نه. او در واقع ناراحت است، برخلاف چیزی كه حرفهایش القا میكند. همواره وقتی برنامههای تیم ملی به درستی اجرا نمیشود، او اینگونه عبوس میشود و به هم میریزد چون همیشه یك حرف دارد: «ما در تیم ملی مسئول هستیم، مقابل 80 میلیون ایرانی...»
او از برنامهریزی گلایه دارد و فقط یك حرف را تكرار میكند. اینكه یك سال قبل وقتی فدراسیون فوتبال و وزارت ورزش گفتند اولویت با تیم ملی است، برنامهریزی كرد و حالا باشگاهها از برنامه او به منفعت رسیدهاند اما تیم ملی نه. حالا فوتبال را فراموش كنید. یاد رفتار ترامپ بیفتید. وقتی او زیر برجام زد، واكنشها چه بود؟ غیر از این بود كه میگفتند دیگر نمیتوان به ترامپ اعتماد كرد؟! همه واكنش نشان دادند؛ از مجلس بگیرید تا رئیسجمهور. ترامپ قبل از اینكه بیاید، گفته بود برجام را قبول ندارد وقتی دست به چنین كاری زد، كسی شگفتزده نشد، بلكه همه عصبانی شدند. حالا این حس بیاعتمادی در قبال فدراسیون هم برای كارلوس كیروش به وجود آمده است. او عصبانی است و ناراحت. میگوید تا یك سال قبل همه میگفتند اولویت تیم ملی است ولی مشخص شد اولویت باشگاهها بودهاند. در واقع او همه چیز را تنها در حد یك شعار دید. اگر از كارلوس سؤال كنید، شاید همه چیز را برایتان با یك ساعت مثال بزند. اینكه بند ساعت را به او دادند ولی موتور و عقربهها در اختیار باشگاهها بود.
