به گزارش خبرورزشی ، علیرضا جهانبخش همهچی تمام است؛ چه بیرون از زمین و چه داخل زمین. طرفداران فوتبال با او حال میكنند، از سبك بازیاش لذت میبرند و از همه مهمتر، او را یك «انسان كامل» میدانند. علیرضا مجموعهای از چیزهای خوب را كنار هم دارد. مثلاً میگویند فلانی فوتبالیست خوبی است ولی اخلاق ندارد، معرفت ندارد و هزار و یك چیز دیگر ولی درباره جهانبخش، همه جملات خوب كنار هم قرار میگیرد. او همیشه لبخند به لب دارد و این رفتار حتی در خشنترین صحنههای زمین مسابقه هم دیده میشود. زندگی او را حتی میتوان یك فیلم كرد. برای این فیلم، خود او بهترین بازیگر است. پسری كه تا همین چند سال قبل در لیگ ایران بازی میكرد، حالا تبدیل به یكی از ستارههای فوتبال آسیا شده است. علیرضا در سالی كه تمام شد با 21 گل زده آقای گل شد و به انتخاب كارشناسان خبروزشی، بهترین بازیكن و بهترین لژیونر سال فوتبال ایران لقب گرفته است. روز گذشته در كمپ تیم ملی به رسم یادبود این كاپ را تقدیم او كردیم تا علیرضا از همان لبخندهای همیشگیاش بزند. او بدون اینكه مكثی كند، میگوید: «بهترین بازیكن سال؟ چرا من؟ بهترین بازیكن سال تیم ملی ایران بود. اگر هر بازیكنی به موفقیتی میرسد به خاطر تیم ملی است. شما تصور كنید اگر همبازیانم نبودند، چطور میتوانستم به چنین عنوانی برسم؟ فوتبال ورزش گروهی است نه یكنفره. دوست ندارم به من تنها بگویند بهترین، دوست دارم به مجموعه تیم بگویید بهترین. به همین دلیل به نظر من بهترین بازیكن فوتبالمان ایران بود.»
از علیرضا سؤال میكنیم اگر دوست داشته باشی با یك كاپ عكس بگیری، كدام كاپ است، كمی فكر میكند و اینطور پاسخمان را میدهد: «خب راستش آرزویم این است كه با كاپ قهرمانی آسیا عكس بگیرم. تیم ما پتانسیل كسب این جام را دارد، اگر همه كنار هم بمانیم و با همین كادر به كار ادامه دهیم. كیروش تیم قدرتمندی ساخته و خود او هم انگیزه زیادی برای قهرمانی با ایران در آسیا دارد. حق هواداران ایرانی، جام قهرمانی آسیاست. ما هم انگیزه داریم كاپ را بگیریم و تقدیم به هواداران عزیز كنیم. دوست دارم امسال این اتفاق بیفتد چون فكر میكنم زمانش رسیده است.» علیرضا البته نگران چیزهایی هم هست: «نباید فراموش كنیم حتی تیمهایی كه به جام جهانی رفتهاند از الان برای جام ملتها برنامهریزی كردهاند. ما هم باید به فكر باشیم. باید زودتر تصمیم بگیریم كه میخواهیم چه كنیم؟ تماشاگر جام ملتها باشیم یا برای قهرمانی به امارات برویم؟»
از علیرضا سؤال آخر را هم میپرسیم؛ اینكه مهمترین هدفش در اروپا چیست؟ اینكه جام ببرد، كفش طلا بگیرد و یا... علیرضا اما پاسخ متفاوتی به ما میدهد: «دوست دارم فقط پرچم ایران را بالا ببرم. هیچ چیز برای آدم لذتبخشتر از این نیست. بالا نگه داشتن پرچم كشورم حتی از جام و كفش طلا و... مهمتر و البته شیرینتر است. یكی دیگر از هدفهایی كه همیشه داشتهام این است كه در اروپا تلاش كنم تا استعداد و توانایی جوانان ایرانی را نشان بدهم و قطعاً همه تلاشم را میكنم كه به همه آرزوهای فوتبالیام در اروپا دست پیدا كنم.» او حرفهای خود را اینطور تمام میكند: «از روزنامه خبرورزشی و همه كسانی كه این انتخاب را انجام دادند، تشكر و قدردانی میكنم.»
