به گزارش خبرورزشی ،این بحثها نه فقط در فوتبال ایران، حتی در كشورهای صاحب سبك هم وجود دارد. یكی، دو ستاره خط میخوردند اما تیم ملی به مسیر خود ادامه میدهد.

متأسفانه عدم دعوت از سیدجلال حسینی و وریا غفوری بهانهای شده برای تاختن به كیروش، آن هم در آستانه جام جهانی... 

این رفتار از سوی منتقدان كیروش فقط با این كلمات قابل توجیه است: «سیدجلال حسینی و وریا غفوری مهمتر از تیم ملی هستند!»

خط خوردن سیدجلال حسینی و وریا غفوری شاید از نظر من و شما منطقی نباشد اما حتماً كیروش برای قرار ندادن نام این دو بازیكن در لیست نهایی تیم ملی دلیل قانعكنندهای داشته. دستكم برای خودش... 

فیفا برای تنظیم لیست نهایی تیم ملی برای همه كشورها محدودیت قرار داده. تیمها تنها نام 23 بازیكن را میتوانند در لیست نهایی یادداشت كنند. قانون فوتبال هم تنها به یازده بازیكن اجازه حضور در میدان را میدهد. سه بازیكن هم به عنوان بازیكن تعویضی به میدان میروند. این لیست هرطوری تنظیم میشد، با حرف و حدیث همراه میبود. برخی منتقدان به گونهای صحبت میكنند كه گویی كیروش باید خطخوردهها را هم در لیست قرار میداد و لیست تیم ملی را 35 نفره تنظیم میكرد! آیا چنین امكانی وجود داشت؟

هر سخن جایی و هر نكته مكانی دارد. الان روز حمایت از كیروش و تیم ملی است. تیم ملی مهمتر است یا سیدجلال و وریا غفوری؟

قرار است دو بازیكن به جای سیدجلال و وریا غفوری در تیم ملی بازی كنند. شاید شرایط بازیها به گونهای رقم خورد كه محمدرضا خانزاده وارد میدان شود. حتی امیر عابدزاده درون دروازه بایستد. آیا با این حرفهایی كه در مورد این بازیكنان میزنیم، روحیهای برای آنها باقی میماند؟

كیروش بعد از 7 سال حضور در ایران، دههها تجربه مربیگری و از همه مهمتر دوست داشتن آبروی خویش، حتماً حساب و كتابی داشته كه این لیست را تنظیم كرده. او تدبیر نمیكند كه ریشه به تیشه خود بزند و فریادهای ما به خاطر دعوت نكردن سیدجلال و وریا نه تنها كمكی به تیم ملی نمیكند، بلکه این پیام را برای كیروش القا میكند كه ما بیشتر از تو در مورد تیم ملی میدانیم و به تیم ملی نزدیكتریم! آیا اینطور است؟