1- بنده مدیران سیاسی و اقتصادی و نمایندگان محترم مجلس را نمیدانم اما بعد از 20 سال کار روزنامهنگاری ورزشی میتوانم ادعا کنم که بسیاری از مدیران ورزشی به شدت عاشق دوربین و دیده شدن هستند و البته بعد از آن هم عاشق جلسات پیدرپی!

2- از همان 20 سال پیش همیشه برایم سؤال بود که اگر قرار باشد یک مدیر «کار» کند، پس چرا اینقدر جلوی دوربین است و چرا در تمام مجالس مهم و غیرمهم دیده میشود و اساساً وقتی صبح تا شب جلسه دارد، کی وقت میکند کار کند؟! سؤال مهمتر هم که هیچوقت جوابش را نگرفتم، این بود که خروجی این جلسات چیست؟ یک روز مدیری میگفت فلانی! باور کن سرم خیلی شلوغ است. دروغ نگویم از 10 صبح تا 10 شب جلسه دارم... و من به این فکر میکردم که طرف کار که هیچ، زن و بچه ندارد؟ آیا فکش درد نمیگیرد بس که مثل یکی از همکاران ما روزی 10، 12 ساعت مدام حرف میزند؟

3- تا حالا فکر کردهاید که متر و معیار انتخاب مدیران ورزشی در ایران چیست؟ مثلاً وقتی میخواهند برای پرسپولیس یا استقلال و سپاهان و تراکتور و... مدیر انتخاب کنند، به چه معیارهایی توجه و به چه چیزی فکر میکنند؟ آیا اصلاً فکر میکنند؟