به گزارش خبرورزشی ، تا آنجا كه اگر كمی خوششانستر بودیم، با ركورد بدون حتی یك گل خورده به جام جهانی صعود میكردیم. میشود ادعا كرد در سالهای اخیر اگر تیم ملی كم باخت، در آسیا یكهتازی كرد و به راحتی به جام جهانی صعود كرد شاید مهمترین دلیلش خط دفاعی مستحكم و تفكر دفاع تیمی مناسب بود. خط دفاعی تیم ملی و یا بهتر بگویم آغاز كار دفاع تیمی از خط حمله باعث شده بود كه در بسیاری بازیها ضعفهایی كه كمابیش درون دروازه تیم ملی وجود داشت، كمتر به چشم بیاید اما آنچه در بازی دوستانه اخیر تیم ملی برابر تركیه شاهد بودیم، تزلزل دفاعی در كلیه خطوط خصوصاً بین مدافعان وسط بود یعنی دقیقاً همان جایی كه چشمان هوشیار سیدجلال همواره در آن نقطه میدرخشید و مانع خودنمایی مهاجمان حریف میشد. همان درخششی كه حتی تیم ملی آرژانتین و لیونل مسی را تا لحظات پایانی بازی جام جهانی قبل كلافه و گرفتار كرده بود اما حالا بعد از چهار سال تیم ملی فوتبال در حالی عازم روسیه میگردد كه بنا به تشخیص كیروش، سیدجلال از فهرست نهایی حذف شده است. تصمیمی كه شاید بیشتر از آنكه جنبه فنی داشته باشد نشان از همان رفتارهای خاص مرد پرتغالی دارد. چون امور فنی حق سرمربی است قاعدتاً بیش از این كارشناسان و رسانهها نمیتوانند به لیست نهایی تیم ملی خرده بگیرند و نامه نمایندگان مجلس هم در همین باره كاری غیراصولی و غیرمرسوم است اما به هر حال بازی تركیه نشان داد شاید بیش از آنكه نبود كاپیتان تیم ملی از نظر فنی به چشم بیاید، روحیه بازیكنان را تضعیف كرده است. مهاجمی كه همواره پشتش به دفاعی مستحكم و صخرهای غیرقابل نفوذ گرم باشد، با خط حملهای كه همواره نگران گل خوردن راحت تیم ملی باشد كارش قطعاً متفاوت خواهد بود. كسی نمیتواند دخالت كند ولی همه میدانیم ضرورت دارد كادر فنی تیم ملی حالا كه قرار نیست او را با خود ببرند، فكری به حال جانشینانش بكنند كه در چهره آنها بیش از هر چیزی اضطراب به چشم میآید. یادمان نرود آنها میخواهند مقابل كریس رونالدو قرار گیرند؛ خدا عاقبتشان را بهخیر كند!