این فهرست هر شكلی كه باشد، میتوان اعتراض كرد، ایراد گرفت، دربارهاش حرف فنی و حاشیهای زد، اشكالهایش را شمرد و از علامت سؤالهایش گفت اما كاش قبل از هر اعتراضی به لیست نهایی تیم ملی، به این واقعیت توجه داشته باشیم كه در جام جهانی فقط همانهایی میتوانند برای ایران بازی كنند كه نامشان در لیست نهایی است و باید از آنها حمایت كرد و حمایت از خط خوردهها و جا ماندهها حتی اگر مثل وریا شایسته مطلق باشند، هیچ سودی برای تیم ملی ندارد. فرصت زیادی تا جام جهانی نیست. باید سرراست رفت سراغ آنها كه در تیم ملی حضور دارند. دفاع از شایستههای جا مانده و انتقاد از آنهایی كه با ارفاق مسافر روسیه شدند، بماند برای روزهای پس از جام جهانی كه برای هر مباحثه و حتی مجادلهای وقت داریم. كاش فردا وقتی لیست تیم ملی اعلام میشود، فرصتی كه میخواهیم خرج شمردن دلایل منطقیمان برای دفاع از خط خوردهها كنیم را برای روحیه دادن به مسافران جام جهانی بگذاریم و به جای شمردن دلایلمان برای انتقاد از فهرست نهایی كیروش، ویژگیهای مثبت انتخابهای نهایی او را بشماریم. خوب كه نگاه كنیم، ویژگی مثبت برای گفتن و نوشتن زیاد است. اصلاً چه چیزی از این ویژهتر كه پای منافع ملی و تیم ملی وسط است. مگر میشود تیم ملی را دوست نداشت.
