1- این نشان میدهد كه مربیان خارجی هم با الگوبرداری از مربیان وطنی! خوب بلد شدهاند رقبا را بالا ببرند. كیروش البته این حرف را میزند تا همه را نسبت به بازی با ازبكها هوشیار كند. یادمان نرود كه همین ازبكستان در مقدماتی جام جهانی قبلی، تیم ملی را در آزادی یك بر صفر شكست داد ولی به هر حال مردم نگران آن هستند كه این مدل بالا بردن حریف دردسرهایی را هم درست كند. مثلاً برانكو اگر تیمش با العین هم روبهرو میشد، از همین جملات استفاده میكرد ولی به هر حال تیمی كه میخواهد قهرمان آسیا شود، باید همه را ببرد و پرسپولیس هم اگر به الاهلی نمیخورد، باید به مصاف الهلال عربستان یا العین امارات میرفت.

2- در استقلال همچنان عدهای مشغول «بیانیهبازی» هستند. زمان افشارزاده خروجی استقلال فقط بیانیههایی بود كه دوستان به جایش مینوشتند و بازیكنانی كه ممنوعالمصاحبه میشدند. در واقع درها را به روی رسانهها و مردم بستند و نتیجهاش را هم دیدند. الان هم منصوریان رو آورده به بیانیهنویسی و البته مشخص است كه بیانیههای او را هم كسانی مینویسند كه زمان افشارزاده بیانیه مینوشتند. خیلی خب، اگر فكر میكنید سال آینده با همین بیانیهها 6 گل به العین میزنید، حرفی نیست. بنویسید و بر طبل شادانه بكوبید!