اگرچه هر دو بازی حساسیتهای ویژه خود را داشت اما بازی استقلال در مقابل حریف سعودی انعکاسی از شرایط سیاسی حاکم بر روابط دو کشور بود تا اندازهای که تیام سنگالی را نیز پس از بازی به واکنش واداشت. ابراز ناراحتی او از رفتار بازیکنان الهلال در اوایل بازی و حتی حاضر نشدن آنها در میانه زمین جهت احترام به جانباختگان سانحه هوایی یاسوج در مصاحبه پایان بازی از نکات تلخ این نبرد سیاستزده بود. اما شرایط در داخل زمین به خوبی هر چه تمامتر برای آبیها پیش رفت. شفر که به سنگینی تجربه در این بازی اعتقاد داشت از مهدی رحمتی و خسرو حیدری در ترکیب اصلی استفاده کرده بود و از تیام به جای قربانی در خط آتش بهره جسته بود. بازی روان و هوشمندانه استقلالیها الهلال را غافلگیر کرد و تغییر سبک بازی نسبت به بازی قبل در مقابل الریان و تعداد پاسهای در عمق نسبتا زیاد که تمرکز دفاعی حریف را بهم ریخته بود و در نهایت منجر به اخراج سنگربان سعودیها شد، از نکات قابل توجه این بازی بود. تعداد موقعیتهای گل بیشتر، شوتهای داخل چهارچوب و کرنرهای زیادتر استقلالیها در مقابل مالکیت بیشتر الهلالیها نشان از یک بازی هدفمند و موثر داشت. به هر حال برد آبیها علاوه بر شیرینی ذاتی یک پیروزی، برای ما طعم دیگری داشت. طعمی که جوابی بر رفتار ناشایست سعودیها در ابتدای بازی بود.
اما در سوی دیگر پرسپولیس میهمان السد مدعی بود. هر چند شرایط یک بازی سخت برای پرسولیسیها پیشبینی میشد اما باخت، آن هم با سه گل برای هواداران دور از انتظار بود. آنچه حسرت ما را در این بازی دو چندان کرد مربوط بود به بازی الغرافه و تراکتور، جایی که مهدی طارمی همهکار کرد و خلاء او در ترکیب قرمزها زهر این چند سال اخیر در خط آتش پرسپولیسیها را کمرنگ کرده بود. اگر نبود محسن مسلمان طراح در ترکیب پرسپولیس را هم به زهر نداشته خط حمله اضافه کنیم شاید توجیه این باخت سنگین منطقیتر به نظر برسد. به هر حال شرایط لیگ قهرمانان با لیگ داخلی کاملا متفاوت است و برانکو قادر نخواهد بود با همان ترکیبی که در ایران به موفقیت رسیده در آسیا نیز یکهتازی کند. برای موفقیت در آسیا که استانداردهای بسیار بالاتری نسبت به لیگهای داخلی دارد انعطاف بیشتری لازم است و اگر قرار است اولویت را به نظم تیمی دهیم تمهیدات بیشتری برای طراحی و مهندسی میانه زمین اندیشیده شود. با توجه به ضعف تیمهای ایرانی در سالهای اخیر در آسیا به نظر میرسد سال ۲۰۱۸ میتواند شرایط متفاوتی را برای فوتبال باشگاهی ما به ارمغان آورد. حضور برانکو و شفر کیفیت تیمهای پایتختنشین را ارتقا داده و از طرفی نوع بازی تراکتور فارغ از دو باخت آنها و همچنین حضور ذوبآهن تقریبا آماده میتواند امیدهای ما را برای درخششی دوباره در سطح آسیا زنده کند.
* ارسالی از میثم یزدانی
