به گزارش خبرورزشی، سؤالات زیادی در گنجینه ذهن‌مان باقی می‌ماند، وقتی کارلوس کی‌روش لبخندزنان چمدانش را با خود به سمت خروجی CIP می‌برد؛ سؤالات زیادی درباره خداحافظی گوچی و سردار، جزئیات اردوهای ایران، تداخل اردوی شهریورماه تیم ملی با بازی‌های لیگ قهرمانان، اتفاقات بازی با پرتغال، بازی با اسپانیا و خیلی چیزهای دیگر. اگر دست ما بود، می‌خواستیم تا صبح با کارلوس کی‌روش کنار یک میز بنشینیم و از او سؤال کنیم تا برای مخاطبان‌مان داستان‌های شنیدنی تعریف کند اما افسوس که زمان کم بود و کارلوس کی‌روش باید سوار هواپیما می‌شد تا به لیسبون بازگردد. با این‌همه در فرصتی که داشتیم درباره آینده ایران حرف زدیم‌؛ آینده‌ای که با آینده خودش گره خورده است. خیلی‌ها دوست دارند بدانند او در نهایت در تیم ملی باقی می‌ماند یا نه؛ کی‌روش برایمان خیلی در این باره حرف زد و آخر سر چیزی که دستگیرمان شد، این بود‌: «تا امروز اول ما پیش‌قدم شدیم، حالا نوبت مسئولان است که ابتدا قول‌هایشان را عملی کنند.»
کی‌روش در این مصاحبه تلاش کرد وارد حاشیه نشود. او به دور از فضایی که در ایران وجود دارد، تنها و تنها از این حرف زد که باید چه کنیم تا در جام ملت‌ها موفق باشیم. کارلوس این صحبت‌ها را به صورت مشترک با روزنامه خبرورزشی و همشهری انجام داد...

آقای کی‌روش ۱۲ روز از آخرین بازی ما در جام جهانی‌ و آن حذف تلخ گذشته است. می‌خواهیم ابتدا شما شروع کنید. درباره این ۷ سال، اگر صحبتی دارید شفاف بیان کنید.
من به خاطر دارم وقتی ۷ سال قبل از من پرسیدند آیا ایران می‌تواند به جام جهانی برزیل صعود کند یا نه؟ جواب من این بود‌؛ نوع و استایل رهبری و مدیریت من طوری است که تلاش می‌کنم کمتر وعده ‌دهم و بیشتر دستاورد داشته باشم. الان هم بعد از گذشت تقریباً ۸ سال امیدوار هستم شما متوجه باشید کلاً سبک و سیاق من این بوده که بیشتر دستاورد داشته باشم تا اینکه بخواهم قول بدهم. از ته دلم می‌خواهم همین جا از هواداران خوب ایران به خاطر حمایت‌هایی که از ما کردند، یک تشکر واقعی کنم. احساسی که از آن حرف می‌زنم، از ته دلم حس می‌کنم... وقتی بعد از بازگشت و در این چند روز، به خیابان‌ها و کوچه‌ها رفتم، عشق و محبت را دیدم، عشقی که در بیلبوردهای سطح شهر هم کاملاً مشخص بود. وقتی این تصاویر را می‌بینم افتخار می‌کنم. می‌خواهم از مردم ایران عمیقاً تشکر کنم به خاطر حمایت‌هایشان. می‌خواستم از کادرم تشکر کنم به خاطر حمایتی که از من و تیم ملی کردند. همین ‌طور از فدراسیون فوتبال. بدون این زحمات، حضور ما اینجا مقدور نبود. در انتها ولی نه در آخرین رتبه از لحاظ جایگاه، باید یک تشکر ویژه از بازیکنانم کنم به خاطر ارزش‌ها و زحماتی که کشیدند.

دقیقاً این نکته‌ای است که همه کارشناس‌ها درباره‌اش حرف می‌زدند. بازیکنان ایران با همه وجود در زمین مسابقه کار کردند و این با تمجید همگان روبه‌رو شد. بازیکنانی که هر کدام‌شان می‌گفتند ما با تمام وجود برای ایران و کی‌روش بازی می‌کنیم.
اگر امروز اینجا هستیم، به خاطر زحماتی است که در زمین مسابقه کشیدند و با همه توان بازی کردند. بعد از آخرین بازی خود مقابل پرتغال، وقتی از کادرم مراتب تقدیر داشتم، به آن‌ها گفتم خیلی از شما ممنون هستم به خاطر زحمات و از خودگذشتگی که به خاطر من و تیم ملی ایران انجام شد. به آن‌ها تأکید کردم کاری که کردیم باعث شد تا مردم ایران پرواز کنند. واقعیت مطلب این بود‌؛ اگر هواداران ایران افتخار کردند، اگر آن‌ها با تیم‌شان با افتخار و غرور نگاه کردند، به خاطر کاری بود که آن‌ها انجام دادند و باعث شدند مردم ایران پرواز کنند. قبل از جام جهانی‌ کاری که انجام دادیم این بود‌: خودمان را متعهد کردیم برای رسیدن به یک رؤیا، برای دستیابی به یک هدف بزرگ. ما خودمان را مجاب کردیم تا به دور دوم جام جهانی صعود کنیم. اکثریت مردم حتی این اعتبار را به ما نمی‌بخشیدند که آرزوی صعود را در سرمان داشته باشیم ولی تنها چند دقیقه در فاصله پایان مسابقه با پرتغال، ما می‌توانستیم به عنوان تیم پرتغال از گروه بالا برویم.

حالا که به آن مسابقه فکر می‌کنید، دقیقاً چه حسی دارید؟
چیزی که باید بگویم این است‌: حالا من باید مسئولیت صعود نکردن تیم ملی به مرحله دوم را متأسفانه به عهده بگیرم. در عین حال من مسئولیت کامل عملکرد بازیکنان‌مان را برعهده می‌گیرم. به نظر من، البته نه فقط به نظر من بلکه به نظر بسیاری از افراد در جامعه بین‌المللی فوتبال، وقتی بازی ما تمام شد، احترام و غرور زیادی کسب کردیم. با بازی‌هایی که تیم ملی انجام داد وجاهت زیادی به دست‌ آوردیم. ایمان دارم که عملکرد بازیکنان و بازی‌هایی که ایران انجام داد در خاطر و یاد هواداران برای سالیان بسیار زیادی باقی خواهد ماند. من الان باید به خانه برگردم. باید برگردم و خانواده‌ام را ببینم. امروز که تقریباً ۸ سال از حضورم در ایران می‌گذرد، بسیار افتخار می‌کنم و متشکر هستم به خاطر تمام اتفاقاتی که افتاده است. همان‌طور که می‌دانید این افتخار را داشتم که پیشنهاد تمدید قراردادم را از سوی فدراسیون فوتبال دریافت کنم. فرقی هم نمی‌کند من چقدر از ته دل می‌‎خواهم رهبری آن ها را در جام ملت‎ها داشته باشم.

آقای کی‌روش سؤال ما و خیلی از طرفداران فوتبال از شما این است که آیا در جام‌ملت‌ها روی نیمکت ایران می‌نشینید یا نه؟ خیلی‌ها توقع دارند ایران بتواند در امارات بعد از بیش از ۴ دهه دوباره قهرمان آسیا شود و این مسئله قرارداد شما، همه را نگران کرده است.
در واقع این مسئله‎ای نیست که راجع به من باشد. همان‌طور که می‌دانید تمام تلاش‌ها برای حمایت از تیم ملی صورت گرفته و زحماتی کشیده شده که من از آن ها مطلع هستم ولی این حمایت‌ها همیشه مقداری دیر صورت گرفته است. الان دیگر این مسئله درباره شرایط شخصی من یا خواسته‌های شخصی من نیست. الان صحبت از آینده فوتبال ایران و آینده تیم ملی ایران در جام ملت‌های امارات است. در ۸ سال گذشته ما همیشه نسبت به اهداف تیم‌ و نسبت به اهداف تیم متعهد بودیم. همیشه از خودگذشتگی‌های خود را پیشاپیش برای تیم ملی انجام دادیم، بدون هیچ توجیه، بهانه و یا گله‌ای. کاری که همه داخل تیم ملی کردند. فدراسیون فوتبال، مخصوصاً ریاست فدراسیون آقای تاج همیشه تلاش کردند پاسخ‌های خواسته‌های ما را پیدا کردند. تلاش کردند راهکارها را پیدا کنند ولی توقعات در حال حاضر برای جام ملت‌ها بسیار بالاست. تنها دلیل و قصد و نیتی که من برای ادامه کار با تیم ملی دارم این خواهد بود که بتوانیم همراه با ایران به موفقیت برسیم. این تنها دلیل من است. از بعد حرفه‌ای، تنها دلیلی که من به را چالش می‌کند همین موفقیت همراه با ایران در امارات است. در ۸ سال گذشته ما همیشه زحمات و کارمان و نتایج را پیشاپیش ارائه کرده‌ایم ولی مسئولان ورزشی بیشتر به ما وعده‌ و قول‌ دادند! بعضی از این وعده‌ها که اصلاً عملی نشد و بعضی دیگر زمانی عملی شد که دیر بود. الان دیگر زمان آن است که برعکس این کارها را انجام دهیم و شرایط را برگردانیم. می‌دانید چرا؟ به خاطر مصلحت و آینده فوتبال ایران الان زمان آن است که مسئولان ورزشی کشور، راهکارها و راه حل‌ها را اصطلاحاً روی میز بگذارند. ما هم در مقابل به قول‌هایمان متعهد و پای‌بند خواهیم بود تا بهترین عملکرد و نمایش را در زمین مسابقه داشته باشیم. در انتها یک بار دیگر می‌گویم، در ۸ سال گذشته ما همیشه دستاوردها را ابتدا ارائه کرده‌ایم ولی بقیه ابتدا قول‌هایشان را ارائه کرده‌اند. این بار ولی فرق دارد. ابتدا آن‌ها هستند که باید قول‌هایشان را عملی کنند. قطعاً هواداران فوتبال می‌دانند ما هم به قول‌هایمان وفادار خواهیم بود. اگر شرایط و امکانات پیشاپیش محقق نشود من فکر نمی‌کنم شخص مناسبی یا مربی مناسبی، برای حضور در تیم ملی ایران باشم تا آن را به یک جایگاه بالاتر برسانم. جام ملت‌های آسیا به هیچ عنوان ساده و آسان نیست. رقبایی که داریم کارهای توسعه خود را ۳۰ سال قبل در بعد فوتبال شروع کرده‌اند. سؤال بنده از فدراسیون فوتبال و هواداران تیم ملی و مسئولان ورزشی این است‌: آیا منطقی خواهد بود که این‌همه خوشحالی، احساس موفقیت و احساس محقق شدن آرزوها را در هواداران فوتبال ایران خلق کردیم ولی فردا تغییر نکنیم؟ درخواست عاجزانه‌ای از مسئولان ورزش دارم که خوشحالی میلیون‌ها هواداران ایرانی را ببینند و آیا این مبحث منطقی خواهد بود که خوشحالی و رضایت مردم را ببینیم و فردا شرایط بهتری را مهیا نکنیم؟ نه فقط برای تیم ملی که برای باشگاه‌ها، تیم‌های پایه و... هم همین‌طور. ما این‌همه زحمت‌ کشیدیم، این‌همه از خودگذشتگی و تعهد داشتم‌؛ برای چه؟ برای آن‌که هیچ‌چیز تغییر نکند؟ فوتبال ایران این تلاش‌ها را کرد تا بتواند بهترین زمین تمرینی را داشته باشد. این تلاش‌ها برای این بود که بگوییم چرا بازیکنان در لیگ‌‎های پایه نباید بهترین زمین تمرینی را داشته باشند؟ چرا یک سیستم آموزشی خوب نباید برای آن‌ها وجود داشته باشد؟ چرا امکانات خوب، کمپ‌ها و اردوها برای تیم‌ها وجود نداشته باشد تا به بالاترین سطح خود برسند؟ واقعاً این‌همه از خودگذشتگی برای چه چیز بوده است؟ دلیل این مسئله چه خواهد بود که اگر مسئولان ورزش ایران ندانند باید چه اتفاقاتی رخ دهد که بتوانیم قهرمان آسیا شویم؟ واضح‌تر بگویم، آن‌ها باید بدانند ما چه چیزهایی می‌خواهیم تا قهرمان آسیا شویم.

یاد آن جمله شما افتادیم که قبل از جام جهانی در مصاحبه‌ای گفتید باید فوتبال ایران تکلیفش را روشن کند. می‌خواهید بعد از جام جهانی‌ به شمال ایران بروید و لب دریا کباب بزنید یا برای جام‌ملت‌ها و حضوری قدرتمند در این مسابقات آماده شوید
ببینید من نمی‌توانم آینده و موفقیت‌ تیم ملی در جام‌ ملت‌ها را بر مبنای همان قول‌های قدیمی بگذارم که یا دیر انجام می‌شوند و یا اصلاً انجام نمی‌شوند. به عنوان سرمربی تیم ملی ایران به مسئولان ورزش می‌گویم الان زمان جشن و شادی نیست. جشن گرفتن برای هواداران است نه ما. برای ما الان زمان کار است. فراموش نکنیم همین حالا برای شروع کار دیر است. همین حالا ما باید تمام برنامه‌های خود را برای جام ملت‌های امارات بسته باشیم، همان‌طور که قطر، ژاپن، کره، استرالیا، عربستان و... بازی‌های خود را برنامه‌ریزی کرده‌اند. حالا در ایران چه خبر است؟ ما حتی یک بازی دوستانه خود را فیکس نکرده‌ایم. بعد از اینکه در خرداد ۹۶ به جام‌‎جهانی صعود کردیم به بنده قول دادند مشکل سربازی بازیکنان تیم ملی حل شود ولی تا این لحظه هیچ‌کس نمی‌داند آیا این مشکل حل خواهد شد یا نه! اگر شما فکر می‌کنید من آمادگی مربی‌گری یک تیم را دارم که شش ماه قبل از جام‌ملت‌ها دوباره چنین اتفاقی برایش بیفتد و ۵، ۶ بازیکنم مجبور شوند به سربازی بروند.... نه من مربی مناسبی برای کار نخواهم بود. این اتفاق دقیقاً قبل از جام‌ملت‌های استرالیا برای ما افتاد و کلی درگیر موضوع سربازی بعضی بازیکنان بودیم. در پایان بحثم دوباره می‌خواهم تأکید کنم: باید مراتب تقدیر خودم را به خاطر این سفر ۸ ساله‌ام از ایرانی‌ها داشته باشم. تا آخرین روز عمرم، این سفر و خاطراتش را در قلب و روح و جانم نگه خواهم داشت، حتی اگر دیگر برنگردم و همکاری نکنیم. وقتی ۸ سال قبل به ایران برگشتم هرگز تصور نمی‌کردم این‌همه اتفاقات خوب برایمان رخ دهد. من حتی اگر از ایران بروم، به معنای واقعی هیچ‌گاه نمی‌توانم اینجا را ترک کنم. این هم به خاطر یک دلیل ساده است‌: (قلبش را با دست نشان می‌دهد) چون قسمتی از وجود من در تیم ملی ایران باقی خواهد ماند. (به فارسی می‌گوید) خیلی ممنون.

در ۸ سال گذشته آرزوی ما این بود به جام جهانی‌ صعود کنیم ولی الان به جایی رسیدیم که به شدت ناراحتیم و می‌گوییم چرا از گروه‌مان صعود نکرده‌ایم. از سویی سابقه نداشته شخص اول ایران یعنی رهبر معظم انقلاب دو بار برای تیم ملی ایران پیام بدهد. کاملاً طبیعی است شما احساس مسئولیت را درک کرده‌اید ولی بی‌شک اینکه توپ را به زمین مسئولان می‌اندازید، بی‌شک به ضرر تیم ملی خواهد بود. مردم همیشه به شما و تیم‌تان دل می‌بندند.
شما دقیقاً اینجا به همان نکته کلیدی رسیدید. الان مسئله راجع به بنده نیست؛ به جایی رسیدیم که آرزوها و توقعات هواداران و مردم، خیلی بالا رفته است. واقعاً بالاست. مسئولیتی که بنده در مقابل هواداران و مردم دارم، مجبورم می‌کند تا این بار به معنای واقعی منتظر بمانم تا مسئولان ابتدا قول‌شان را عملی کنند و بعد ما شروع کنیم. شما تعهدات و تلاش‌ها و دستاوردهای‌تان را نشان دهید و بعد ما به وظایف‌مان پای‌بند خواهیم بود. ما نمی‌توانیم به این شکل ادامه دهیم که مدام معجزه کنیم و با شعبده بازی کارمان را جلو ببریم. قرار است مقابل تیم‌های دنیای عرب بازی کنیم، مقابل ژاپن، کره‌جنوبی و استرالیا... این‌ها قدرت‌های آسیا هستند. بعضی‌ها فکر می‌کنند بعد از کاری که در جام جهانی کردیم این مسابقات خیلی راحت خواهد بود. الان بعضی افراد هستند که به یزد می‌روند، شهری تاریخی که من آن‌جا را دوست دارم. آن‌ها می‌خواهند به این شهر بروند و زیر سایه درخت نارگیل بنشینند و از سایه لذت ببرند. همان‌جا آب نارگیل‌شان را هم خواهند خورد و در نهایت ۱۵ روز قبل از جام ملت‌ها از خواب بیدار می‌شوند و توقع دارند تیم ملی ایران قهرمان جام ملت‌ها شود. این اتفاق قبل از جام جهانی برزیل رخ داد. قبل از جام ملت‌های استرالیا هم افتاد. همین‌طور قبل از جام جهانی روسیه تکرار شد. واقعیت این است که حتی قبل از بازی‌های روسیه نه ۱۵ روز قبل که ۵ روز قبل از مسابقات از خواب‌شان بیدار شدند. الان چیزی که می‌گویم این است‌: شما نباید فردا بیدار شوید، شما باید دیروز بیدار می‌شدید. الان دیگر زمان شماست که بیدار باشید. تمام حرف و موضوعی که روی آن تأکید می‌کنم این است. از بعد حرفه‌ای تنها یک دلیل دارم برای ماندن در ایران‌؛ نه از لحاظ شخصی. اینجا دوستان خوبی دارم و از بودن کنارشان لذت می‌برم. اگر من بخواهم در ایران بمانم فقط و فقط یک هدف دارم و آن دستیابی به موفقیت است. به خوبی می‌دانم اگر تنها ۱۵ روز قبل از جام ملت‌ها از خواب بیدار شویم، شکست می‌خوریم. اگر مشکلات مالی، مشکل سربازی، مشکل بازی‌های دوستانه و اردو حل نشود، نمی‌توانیم به کارمان ادامه دهیم. اگر تجهیزات لازم، البسه‌ و... نباشد نمی‌توانیم ادامه دهیم.

شما اشاره کردید به ژاپن و کره و... بعد از عملکرد این تیم‌ها خیلی‌ها برای انتقاد از تیم ملی از بازی خوب این تیم‌ها تعریف کردند ولی به سادگی می‌توان فهمید ما نباید خوشحال باشیم بلکه باید ناراحت باشیم چون عملکرد این تیم‌ها هشدار جدی به ایران برای جام ملت‌هاست.
خب در این چند روزه خیلی درباره ژاپن در ایران صحبت شده است. من نمی‌‎خواهم به این مسائل بپردازم. می‌‌خواهم بگویم شما نمی‌توانید مقابل کشوری که بیش از ۴۰ سال کارهای توسعه و زیربنایی در فوتبالش انجام داده است (این جملاتش را دوباره تکرار می‌کند)، اگر تنها ۱۵ روز قبل از جام ‌‎ملت‌ها بیدار شوید، به موفقیت برسید. یا متأسفانه باید بگویم با من خیر! یک بار دیگر تکرار می‌کنم‌: این مسئله راجع به من نیست؛ این صحبت از حق هواداران فوتبال ایران است و توقعی که از تیم ملی دارند. این بار اما بازی عوض می‌شود. باید ابتدا راه‌حل‌ها را نشان دهند و بعد ما کارمان را انجام دهیم چون کارنامه‌مان مشخص است. بدون راه حل و کار لازمه نمی‌توانیم به قول‌مان پای‌بند باشیم.

الان دقیقاً چه چیز می‌خواهید؟ توضیحات زیادی دادید ولی می‌خواهیم به صورت جزئی برایمان توضیح دهید و خواسته‌های خود را بگویید. دقیقاً خواسته شخص شما از فدراسیون فوتبال چه بوده است؟
تمام جزئیات در دستان فدراسیون فوتبال است. اولاً به هیچ عنوان اجازه نخواهم داد فدراسیون فوتبال با من روی برنامه‌ای توافق کند ولی در نهایت اردوی‌مان را با سه بازیکن برگزار کنیم. ثانیاً باید پیشاپیش حمایت‌های مالی برای برگزاری اردوها و بازی‌های دوستانه صورت بگیرد تا بتوانیم سریعاً برنامه‌های خود را ببنیدیم و بدانیم کجا اردو خواهیم داشت و با چه تیم‌هایی بازی خواهیم کرد. خیلی‌ها ما را مسخره کردند، خیلی‌ها من را مسخره کردند، خیلی‌ها تاج را به سخره گرفتند و خیلی‌ها بازیکنان من را مسخره کردند. خیلی‌ها آمدند ما را قبل از جام جهانی تحقیر کردند وقتی مقابل سیرالئون و توگو بازی کردیم. درست است؟ الان دیگر وقت آن است که ابتدا پول را بگذارید، پول نه‌؛ حمایت مالی لازم را. ابتدا این کار را بکنید تا بتوانیم با تیم‌های بزرگ برای بازی دوستانه حرف بزنیم. بعد خواهیم دید با حمایت مالی لازم ما تیم‌های به مراتب بهتری را به ایران می‌آوریم. ولی من و بازیکنانم را دیگر در این شرایط قرار ندهید. ما را مسخره و تحقیر نکنید. تظاهر نکنید به قول‌ها پای‌بند هستید و در نهایت اتفاقی رخ ندهد. اگر شما در آینده که جام ملت‌ها برگزار می‌شود به موفقیت فکر می‌کنید من یک راه حل ساده برایتان دارم. آن آدم‌هایی را که تیم ملی و ما را به خاطر بازی توگو و سیرالئون مسخره می‌کردند، پیدا کنید. آن‌ها الان کجا هستند؟ شماره تلفن‌هایشان را به من بدهید تا زنگ بزنم و درخواست‌ حمایت از تیم ملی را مطرح کنم. دقیقاً الان زمانش است. ۷ تا ۱۰ روز آینده زمان پیدا کردن راه حل است، اگر می‌خواهیم در آسیا به جایی برسیم. دیگر نیازی نیست حرف بیشتری در این باره بزنم. در آخر باید خیلی کوتاه عرض کنم‌؛ ۸ سال قبل که به ایران آمدم بیشتر دستاورد داشتم تا اینکه بخواهم قول بدهم. حالا ۸ سال بعد، این مسئولان ورزش ایران هستند که ابتدا باید راه حل ارائه کنند و به قول‌های خود عمل کنند. ما هم نشان داده‌ایم همیشه به تعهدات و قول‌هایمان پای‌بند خواهیم بود.

آقای کی‌روش از این فرصت استفاده کنیم و تندیس بهترین مربی ماه خرداد ایران را به خاطر برد مقابل مراکش و بازی آبرومندانه مقابل اسپانیا به شما تقدیم کنیم.
(تا تندیس را می‌بیند، با خنده می‌گوید چقدر زیباست).

خب چه صحبتی در این باره دارید؟
(تندیس را می‌گیرد و با لبخند جوابمان را این‌طور می‌دهد) من این تندیس زرین و زیبا را به بازیکنان فوق‌‌العاده ایران و همین‌طور هواداران ایرانی به خاطر عشق و علاقه و حمایتی که از تیم ملی داشتند، تقدیم می‌کنم.

ما سؤالات بیشتری داریم‌؛ درباره سردار، گوچی، اردوهای ایران و...
(یکی از مسئولان اما می‌گوید ممکن است کارلوس کی‌روش از پرواز جا بماند و به همین دلیل مجبور می‌شویم تا مصاحبه را همین جا تمام کنیم.‌)